Morgunblaðið - 25.04.2015, Blaðsíða 87

MINNINGAR 87
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 25. APRÍL 2015
Elsku besta
mamma mín, hvar
get ég byrjað, þú
hefur alltaf verið til
staðar og gert allt fyrir mig.
Þegar hjólabrettaferillinn byrj-
aði þá varstu alltaf með mér og
fórst með til Reykjavíkur í hjóla-
brettaferðir með mig þegar ég
var 7-9 ára og beiðst úti í bíl
klukkutímum saman að prjóna
því þú vildir ekki skilja einka-
soninn þinn eftir á götum
Reykjavíkur. Svo þegar ég fór
að eldast og þroskast í vitlausa
átt og fór í mikla eiturlyfja-
neyslu varstu alltaf til staðar
fyrir mig og gafst mér fullt af
tækifærum og hafðir alltaf trú á
mér um að ég gæti hætt þessu
þrátt fyrir að hafa fengið að sjá
og upplifa ljóta hluti sem ég var
að gera og ekkert foreldri á að
þurfa að upplifa eða sjá. Þú varst
alltaf tilbúin til að hjálpa mér að
komast í meðferðir og standa
með mér. Þú og pabbi eruð bestu
foreldrar í heimi, þið eigið risa-
stóran part í því að ég náði að
verða edrú og ég er endalaust
þakklátur fyrir að hafa náð þess-
um edrútíma og þú fékkst
„gamla litla strákinn þinn“ til
baka og ég geri allt til að halda
mér edrú og gera þig stolta af
mér. Ég er líka ótrúlega þakk-
látur að þú fékkst að kynnast
Hörpu minni og Tristani, við
fengum að vera með þér þinn
seinasta dag, gafst Tristani gjaf-
ir sem hann heldur mikið upp á
og kenndir honum að teikna tré
og Óla prik. Við borðuðum sam-
an og spjölluðum.Við áttum líka
mörg kvöld saman með þér og
pabba, þið buðuð okkur oft í mat
og þú eldaðir alltaf góðan mat
Kristrún Inga
Geirsdóttir
✝ Kristrún IngaGeirsdóttir
fæddist 12. sept-
ember 1959 og lést
2. apríl 2015.
Útför Kristrúnar
Ingu fór fram 14.
apríl 2015.
fyrir okkur, svo
spjölluðum við allt-
af og þú varst alltaf
svo á fleygiferð eft-
ir Tristani með
pabba, ýmist að
syngja pollapönk
með honum, hjálpa
honum að teikna,
púsla eða sýna hon-
um eitthvað
skemmtilegt. Við
höldum áfram að
passa upp á pabba fyrir þig og
elda ofan í hann því hann getur
ekki gert það. Þú varst svo góð
og yndisleg við Hörpu og Trist-
an og þú munt alltaf eiga stað í
hjarta þeirra. Takk fyrir allt sem
þú hefur gefið okkur, allar minn-
ingar og stundirnar sem við
fengum með þér. Við söknum þín
endalaust. Elsku besta mamma
mín, ég sakna þín endalaust mik-
ið og þú átt risastórt pláss í
hjarta mínu og ég verð alltaf litli
strákurinn þinn.
Endalaus ást til þín og ég mun
alltaf elska þig, mamma mín.
Mamma mín,
ég minnist þín
að morgni dags er sólin skín
og sendir birtu á sæ og jörð
og sveipar stafagulli fjörð.
Þú straukst mér í bernsku um brá,
blítt og hlýtt varð allt að sjá,
allt svo hljótt og undur rótt
þá yfir færðist nótt.
Mig þú signdir mjúkri hönd,
myrkrið hvarf í draumalönd.
Tilveran eitt ljúflingslag
leikur í minni sérhvern dag.
Þau eru liðin þessi ár,
og þínar hafa lokast brár.
Í mínum huga ertu enn,
að þér hændust dýr og menn
sem ekki mikils máttu sín.
Svo minnast vil ég alltaf þín.
(Helga Finnsdóttir)
Ómar Svan Ómarsson,
Harpa Hrönn Önnudóttir og
Tristan Máni Hörpuson.
Hver veit hvort
hinsta kvöld vort
er nær
eða fjær.
Lofum því líðandi stund
hvern ljúflingsfund
vinur kær.
(GÓ)
Þannig er mér innanbrjósts,
er þú kveður nú, elsku Freyja
mín. Hversu oft hefur maður
notið góðra stunda með ykkur í
gegnum tíðina. Söknuðinn sem
nú sest að er til orðinn vegna
gleði og gæfu. Þeirrar gæfu að
hafa átt þig að, notið umhyggju
þinnar og ástúðar. Þú varst
ómetanlegur verndari þegar
móðir okkar systkina sat yfir
föður okkar veikum og við vor-
um barnung. Þú vissir hversu
mikilvæg ástúðin var. Hafðir
misst móður þína í barnæsku og
verið komið fyrir hjá vandalaus-
um er reyndust þér vel. Fyrst
er við komum að Gljúfri var
herbergi ömmu og afa í gamla
bænum það herbergi er fyrst
naut morgunsólar og þar var
mjög mikla hlýju að finna, bæði
frá sólinni og gömlu hjónunum,
afi þó orðinn blindur.
En móðurbræður okkar fóru
fyrir búi, Einar giftur þessari
ungu og kraftmiklu konu,
Freyju. Það varst þú sem skipt-
ir okkur mestu máli, ef til vill
vegna þess að við bræðurnir
vorum á þessum árum sísvangir
og þú óþreytandi að seðja okk-
ur. Og þú sem gekkst til fjós-
og útiverka á við hvern annan
milli matargerðar og máltíða.
Hinir hlúandi armar ömmu
urðu þínir með tímanum. Sorgin
sem við finnum til í dag er
sprottin af gjöfum þínum, gleði
og hjartahlýju. Eitt var það
með öðru sem maður minnist
frá uppvaxtarárunum á Gljúfri,
en það var reiðhryssan, sem þú
áttir. Dögg var þín og ég held
að það hafi verið ótítt þá að
konur í sveit ættu reiðhross.
Mér þótti það bera vott um
sjálfstæði hugar þíns, lífslöng-
unar og gleði. Sú lífslöngun átti
eftir að endast þér ótrúlega og
verða að lokum til þess að þú
braust öll viðmið um úthald og
seiglu, þrautseigju.
Á árunum eftir að þið hættuð
búskap og fluttuð á mölina hafa
síendurtekin veikindi hrjáð þig.
Hvað eftir annað hristir þú af
þér þær árásir er gerðar voru
að líkamanum, virtist ósigrandi.
Eftir að enginn átti von á því að
þú kæmist á fætur aftur, lögð-
ust þið Einar í ferðalög. Þú
sagðir að þig vantaði að komast
út í náttúruna. Þið fóruð víða og
m.a. á berjamó. Og þú sem
hafðir verið bundin við hjólastól
vorið áður. Ég man þig, fyrst
og síðast broshýra og hjálp-
sama, og í raun ykkur bæði, oft-
ast nefnd samtímis Einar og
Freyja Fanndal
Sigurðardóttir
✝ Freyja FanndalSigurðardóttir
fæddist á Gili í
Fljótum í Skaga-
firði 10. nóvember
1936. Hún lést 16.
apríl 2015.
Útförin fór fram
24. apríl 2015.
Freyja. Þið voruð
alla tíð fyrirmynd
ástar, umhyggju og
tryggðar. Þú ert
mér í huga svo
björt yfirlitum þó
ég viti að lífið fór
oftlega um þig
óblíðum höndum.
Þú taldir sjálf að
ekki væri kominn
tími til að hvílast,
en því ráðum við
ekki. Þorsteinn Valdimarsson
úr Vopnafirði orti eitt sinn í
Smalavísum sínum:
Vertu sæl, systir, –
yndi og líf
þeim garði sem þú gistir.
Systkin víðs vegar
minnast þín,
og ljós og loft þig tregar.
Móðir Guðs man þér
nafnið þitt
og lífs og yndis ann þér.
Lítill vænglami
flýgur nú
í nýjum geislahami.
Með þessu ljóði Þorsteins
fylgir þakklæti fjölskyldna okk-
ar systkinanna fyrir allt það er
þú varst okkur með lífi þínu og
bæn um styrk Guðs til þín,
frændi, og barna ykkar allra.
Guðlaugur Óskarsson,
Reykholti.
Minningarnar hrannast upp
frá liðnum tímum þegar ég sest
niður til að skrifa minningarorð
um Freyju Fanndal Sigurðar-
dóttur. Þær eru allar góðar. Við
sáumst fyrst á Hólum í Hjalta-
dal þegar ég fór 17 ára í kaupa-
vinnu þangað. Freyja var upp-
eldisdóttir skólastjórahjónanna
þeirra Kristjáns Karlssonar og
Sigrúnar Ingólfsdóttur en móð-
ir hennar dó af barnsförum, í þá
daga voru heimilin leyst upp og
börnunum komið fyrir annars
staðar. Næst hittumst við þegar
hún ræður sig til hjónanna
Rögnu og Péturs á Þórustöðum
í Ölfusi. Ég fer í heimsókn til
hennar og segir hún mér að hún
sé hrifin af ráðsmanninum hon-
um Einari Sigurðssyni. Þau
giftu sig og voru bændur á
Gljúfri í Ölfusi um tíma. Sára-
lítil samskipti voru hjá okkur
þegar börn og búskapur tóku
yfir. Þegar við fórum með sum-
arhúsið okkar 1995 að Hallkels-
hólum er bankað, þá höfðu þau
frétt af okkur og komu í heim-
sókn. Fannst okkur það lán í
okkar lífi að eignast svona góða
nágranna fyrir austan. Þau voru
svo samvalin og yndisleg og
gott að vera með þeim. Dáð-
umst við að því hvað þau voru
samtaka og allt í kringum þau
fallegt. Nú fer Freyja að mála
brúsa, bala og brotnar skóflur
svo það brosti til okkar í veð-
urblíðunni eins dáðumst við að
hvað þau voru dugleg að ferðast
um landið sitt meðan við vorum
að byggja og laga lóðina en þau
voru búin að öllu slíku.
Svo veiktist Freyja og hún
tók því með slíku æðruleysi að
hún byggði okkur upp, svo
veiktist Einar líka og alltaf var
sama æðruleysið og gleðin yfir
að vera saman. Það var
aðdáunarvert. Þið voruð ynd-
islegir vinir og gáfuð frá ykkur
hlýju og gleði.
Elsku Einar og afkomendur,
megi góður Guð styrkja ykkur
þessa erfiðu tíma, ykkar vinir,
Sigríður og Sverrir.
Þegar raunir þjaka mig
þróttur andans dvínar
þegar ég á aðeins þig
einn með sorgir mínar.
Gef mér kærleik, gef mér trú,
gef mér skilning hér og nú.
Ljúfi drottinn lýstu mér,
svo lífsins veg ég finni
láttu ætíð ljós frá þér
ljóma í sálu minni.
(Gísli á Uppsölum.)
Ágústa Waage.
Fallin er frá mikil gæðakona,
hún Freyja móðursystir mín og
frænka, eftir baráttu við erfið
veikindi síðustu misseri. Freyja
markaði djúp spor í minn ævi-
feril og það gerði hún trúlega
við alla þá sem kynntust henni
á lífsleiðinni, hún var svo ein-
stök á svo margan hátt, ein-
staklega hlý og góð við allt og
alla, drífandi og kraftmikil í öllu
sem hún tók sér fyrir hendur,
alltaf kát og hress, fyrir henni
allir jafnir, börn og fullorðnir.
Lífsganga hennar hefur ekki
alltaf verið auðveld, en hún
missti móður sína kornung, eft-
ir stóð stór systkinahópur og
dreifðust þau víða. Freyja fékk
gott heimili og ástríkt uppeldi,
en þegar systkinahópurinn óx
úr grasi náðu þau mjög vel
saman þannig að kynni mín af
Freyju hófust strax og ég man
eftir mér. Einhvern veginn
finnst manni Freyja alltaf hafa
verið eins, allar minningar
bjartar og skemmtilegar, líka
þegar hún tók mann verðskuld-
að og skammaði fyrir eitthvað
sem maður átti ekki að gera eða
segja en það var eitt af hennar
einkennum, algjör réttlætis-
kennd fyrir alla, það hefur verið
mér góður skóli í lífinu. Freyja
bjó í sveit, á Gljúfri í Ölfusi,
ásamt Einari sínum, varla ann-
að nefnt án hins enda einstak-
lega samhent og hafa verið
saman meira og minna alla
daga í 60 ár. Þar bjuggu þau
lengst af og ólu upp 5 mann-
kostabörn. Þetta var fyrir okk-
ur borgarbúum algjör ævintýra-
heimur og frábært að komast
austur. Eftir að ég stofnaði fjöl-
skyldu var hún okkur frábær og
börnum okkar sem besta amma.
Dóra hitti hana flesta daga eftir
að þau fluttu í Hafnarfjörð en
þar var Freyja komin á fullt í
allavega starf eldri borgara,
föndur, pútt o.fl., farin að
stjórnast í því á fullu og drífa
aðra með. Það kom upp í henni
mikil keppnismanneskja þegar
kom að púttmótum og vann hún
fullt af verðlaunum á þeim vett-
vangi. Margar sögur mætti
segja af Freyju, allar jákvæðar
og skemmtilegar, en þannig var
hún alltaf, jákvæð, uppbyggileg
og umfram allt skemmtileg.
Þær tilheyra öllum minningun-
um sem við höfum um hana
Freyju, frænku okkar og vin-
konu.
Um leið og við kveðjum
Freyju með innilegu þakklæti
sendum við Einari, börnum,
tengdabörnum, barnabörnum
og öllum ættingjum hennar
okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Sigurður og Halldóra.
Freyja, þú varst einstök
kona. Við systkinin vorum svo
heppin að fá að alast upp með
þér á Gljúfri fyrstu æviár okk-
ar. Alltaf gátum við leitað til þín
og tókst þú okkur alltaf opnum
örmum, líka eftir að við urðum
fullorðin. Vinátta og hlýja skein
alltaf úr augum þínum. Við er-
um þér ævinlega þakklát fyrir
allt. Þér var margt til lista lagt
og eigum við marga einstaklega
fallega hluti sem þú hefur búið
til. Samheldni ykkar hjóna var
einstök og falleg og gaman að
fylgjast með öllu því sem þið
tókuð ykkur fyrir hendur sam-
an.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt
(V. Briem)
Elsku Einar, Jóhanna, Sig-
rún, Stjáni, Gugga og aðrir ást-
vinir, megi Guð gefa ykkur
styrk í sorginni.
Davíð og Guðrún Rut
Sigmarsbörn.
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is • Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Auðbrekku 1, Kópavogi
Sverrir
Einarsson
Kristín
Ingólfsdóttir
Útfararþjónusta síðan 1996
ALÚÐ • VIRÐING • TRAUST
Áratuga reynsla
Vaktsími:
581 3300 & 896 8242
www.utforin.is
Allan sólarhringinn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR SVANHILDUR
MAGNÚSDÓTTIR SNÆLAND,
Urðarhæð 6,
Garðabæ,
sem lést 16. apríl, verður jarðsungin frá Hallgrímskirkju
miðvikudaginn 29. apríl kl. 15.
.
Kristófer Þorleifsson,
Dröfn Snæland, Jón Ari Eyþórsson,
Guðfinna Kristófersdóttir,
Eggert Þór Kristófersson, Ágústa Dröfn Kristleifsdóttir,
Jóhanna Kristófersdóttir, Pálmi Vilhjálmsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
MARKÚS F. MARKÚSSON
stýrimaður,
lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni
sunnudaginn 19. apríl.
Útförin fer fram frá Kópavogskirkju miðvikudaginn
29. apríl kl. 13.
.
Sigríður Markúsdóttir, Jón Kjartansson,
Bjarndís Markúsdóttir, Pétur Maack Pétursson,
Hákon Markússon, Guðrún Bjartmarz,
Þorbjörg Markúsdóttir, Sigurður Einarsson,
Hrafnhildur Markúsdóttir, Þór Þórsson,
Karitas Markúsdóttir,
Guðbjörg Markúsdóttir, Jón Ingi Hákonarson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ég sit hér við
stofuborðið mitt og
hugsa til þín, elsku-
leg Sigurveig
frænka mín. Hugsanir hrannast
upp í huga mér og ég minnist þín
með gleði og þakklæti. Það var
mannbætandi að hafa átt þig að í
bernsku minni og á fullorðinsár-
um.
Margar gleðistundir áttum við
saman. Fyrst í Miðbæ, húsi ömmu
og afa, þar sem ég fæddist á loft-
inu hjá þeim. Miðbær var áning-
arstaður fyrir gesti og gangandi
og aldrei var svo þröngt að ekki
væri hægt að bæta einum og ein-
um við.
Þú ólst upp í stórum systkina-
hóp, því tíu urðuð þið systkinin.
Systkinahópurinn var samheldinn
og fór aldrei hnjóðsyrði á milli
ykkar.
Elsku Sigurveig, ég man er ég
fékk að gista hjá þér þegar þú
fórst að búa í Háagerði. Þá varstu
komin með tvo snáða, Alla og
Gilla.
Þegar að kvöldi kom og hátta-
tíminn framundan og við strák-
arnir undir sæng þá heyrði ég að
Sigurveig Anna
Stefánsdóttir
✝ SigurveigAnna Stef-
ánsdóttir fæddist
15. maí 1930. Hún
lést 8. apríl 2015.
Útför Sig-
urveigar fór fram
17. apríl 2015.
þú varst að tauta
eitthvað frammi í
eldhúsi. Ég var for-
vitinn að sjá hvað þú
værir að gera. Þá
kraupst þú á gólfinu
fyrir framan elda-
vélina og bentir á
hvern takka á vél-
inni og sagðir í hvert
skipti, off, off, off off.
Ég skildi hvorki upp
né niður í þessu at-
ferli þínu svo að ég spurði þig
hvort þú kynnir útlensku og hvað
þetta off, off þýddi. Þá stóðst þú
upp og sagðir:Ég var bara að at-
huga hvort ekki væri örugglega
slökkt á öllum hellunum á vélinni
því ég er svo eldhrædd.
Elsku Sigurveig frænka, mér
þótti svo innilega vænt um þig og
þína fjölskyldu. Oft var setinn
Svarfaðardalur hjá þér og leið þér
best er þú gekkst um beina á
heimili þínu og bauðst til drykkjar
eða matarveislu. Aldrei heyrði ég
þig tala illa um fólk heldur bæta
það ef eitthvað fór miður hjá því.
Ég er afar þakklátur að hafa
fengið að vera hjá þér þegar þér
leið sem verst og halda í höndina á
þér uns yfir lauk. Vertu góðum
Guði falin, elsku frænka. Þakka
fyrir alla góðvild þína í gegnum
árin. Guð blessi minningu góðrar
konu.
Þinn frændi,
Stefán Víglundur
(Stebbi Villi).