Són - 01.01.2010, Qupperneq 46

KONSTANTINOS P. KAVAFIS46
tilfinningu. Með óljósum hætti fannst mér
eins og Myris hyrfi úr návist minni;
Mér fannst eins og sá kristni sameinaðist
sínum eigin og ég yrði framandi, algerlega framandi;
Mér þótti líka einhver vafi lykjast um mig:
Hafði ég ef til vill látið blekkjast af ástríðu minni
og alltaf verið honum framandi. –
Ég þaut út úr þessu skelfilega húsi, flýtti mér burt
áður en kristindómur þeirra hrifsaði til sín
og afskræmdi minninguna um Myris.
Einn af guðum þeirra
Þegar einn af þeim gekk yfir markaðstorgið í Selevkíu,
um það leyti sem kvöld lagðist yfir, eins og unglingur,
hár vexti og svo fagur sem mest getur verið,
með gleði óforgengileikans í augunum
og ilm í svörtum lokkum,
þá litu vegfarendur upp
og spurðu hver annan hvort nokkur þekkti hann
og hvort hann væri sýrlenskur Helleni eða útlendingur.
En fáeinir sem tóku betur eftir
skildu hvers kyns var og viku til hliðar;
og þegar hann hvarf undir súlnagöngin
inn í ljós og skugga kvöldsins
í átt að borgarhluta sem lifnar aðeins um nætur,
þar sem er svall og munúð
og hvers kyns ölvun og frygð, þá varð þeim
umhugsunarefni hver af Þeim hann gæti verið
og hvaða grunsamlegu skemmtanir
hann sækti niðri á götum Selevkíu, fjarri þeim
dýrðlegu sölum sem mest eru í hávegum hafðir.