Són - 01.01.2010, Síða 169

UM FORMGILDI OG TÁKNGILDI ÍSLENSKRA LJÓÐSTAFA 169
Lie, Hallvard. 1967. Norsk verslære. Universitetsforlaget, Oslo.
Lilja, Eva. 2006. Svensk metrik. Svenska Akademin, Norstedts Forlag,
Stockholm.
Postola sögur. 1874. Efter gamle haandskrifter udgivne of C. R. Unger. B.
M. Bentzen, Christiania.
Minkova, Donka. 2003. Alliteration and sound change in early English.
Cambridge Univeristy Press, Cambridge.
Ólafur Þórðarson. 1927. Málhljóða- og málskrúðsrit. Grammatisk retorisk
afhandling, Udgiven af Finnur Jónsson. Det Kgl. Danske
Videnskabernes Selskab, Historisk-filosofiske meddelelser XIII, 2,
Kaupmannahöfn.
Óskar Ó. Halldórsson. 1972. Bragur og ljóðstíll. Hið íslenska bók -
menntafélag, Reykjavík.
Ragnar Ingi Aðalsteinsson. 2005. „Ljóðstafurinn s í íslenskum kveð -
skap.“ Són, tímarit um óðfræði 3, bls. 59–85.
Rangar Ingi Aðalsteinsson. 2010. Tólf alda tryggð. Athugun á þróun stuðla -
setn ingar frá elsta þekktum norrænum kveðskap fram til nútímans. Doktors -
ritgerð, Háskóla Íslands.
Snorri Hjartarson. 1992. Kvæðasafn. Mál og menning, Reykjavík.
Snorri Sturluson. 1999. Edda Háttatal. Edited by Anthony Faulkes.
Viking Society for Northern Research, London.
Steinn Steinarr. 1988. Kvæðasafn og greinar. 4. útg. Vaka-Helgafell, Reykja -
vík.
Þorgeir Sigurðsson. 2001. „Rímstuðlar. Um tengsl ríms, atkvæðaskipt -
ingar og stuðla í íslenskum skáldskap.“ Íslenskt mál 23, bls. 215–227.
Þorleifur Hauksson og Þórir Óskarsson. 1994. Íslensk stílfræði. Styrktar -
sjóður Þórbergs Þórðasonar, Mál og menning, Reykjavík.