Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1969, Blaðsíða 125

mijlaþing
i2á
höfundar og kvæðið „Sveitin mín“ og „Hornafjörður", sem
bæði eru flutt í sam'kvæmum.
Halldór hefur unnað skáldskap og bókmenntum. En lífsbar-
áttan var hörð, og hafði hann því takmarkaðan tíma til að
sinna þessum hugðarmálum sínum. Ljóð hans verður að líta
á í því ljósi.
Halldór Halldórsson var fæddur 2. október 1866 á Krossi
á Berufjarðarströnd. Foreldrar hans voru Halldór bóndi á
Krossi Halldórsson og kotna hans Anna Björg Jóhannsdóttir.
Var föðurætt hans komin frá séra Einari Sigurðssyni í Hey-
dölum, en móðurætt frá Hallgrími í Stóra-Sandfelli. Hann
kvæntist Elísabetu Brynjólfsdóttur á Krossi 24 ára gamall
28. maí 1891 og var kona hans jafnaldri hans. Hún var þar
vinnukona árið áður.
En árið eftir, 1892, fluttu þau frá Krossi að Garðsá í Hafn-
arnesi. Þar var þá góður útróðrarstaður. 1 Hafnarnesi bjuggu
þau lengst af síðan, þó með no'kkurra ára dvöl annars staðar.
Halldór gerði tilraun með stofnun kaupfélags á Fögrueyri
við Fáskrúðsfjörð 1907 og bjó þar í tvö ár. En þessi starfsemi
heppnaðist ekki. Auk þess bjó hann einhver ár í Norðfirði.
Þau Halldór og Elísabet eignuðust mörg börn, fimm, ;sem
mér er kunnugt um, 4 drengi og 1 stúlku, en vel mega þau
hafa verið fleiri. Höfðu þau því þungt heimili og munu lengst
af hafa búið við fátækt. En Halldór var vel gefinn og leitaði
á leiðir skáldskapar og andlegra vega.
Halldór var trúmaður og vék oft að því í 'kvæðum sínum.
Hann hafði reynt sjálfur hvers virði guðstraustið var í dag-
legu lífi. Þessari lífsreynslu miðlaði hann öðrum í Ljóðum
sínum.
Halldór var glaðlyndur og vel kynntui’. Hann þótti alls
staðar góður gestur og hafði á hraðbergi ljóð og sögur til að
skemmta öðrum með. Við hann festist skáldaheitið.
Hér verða birt nokkur sýnishorn af Ijóðum Halldórs Hall-
dórssonar. Fyrst er kvæðið Hornafjörður, sem flutt var í
samsæti á Höfn.
Þetta er fyrsti hluti kvæðisins. Ort árið 1916.