Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2000, Side 35

Arnardalur og gæði hans
Dyngjuháls, Arnardalur og ytra og fremra Arnardalsfjall. Ljósm.: SGÞ, 18. júlí 1988.
messna á milli. Verður aldrei brúkað fyrir
jöklum” eins og segir í Jarðarbókarextrakti
Isleifs Einarssonar 8.
Ovíst er þó hvort þetta kemur nokkuð
Arnardal við en á það skal bent að nafnið
Möðrudalsheiði eða öræfi var afar víðtækt
til forna. Það náði austur fyrir fjallgarðana
og allt svæðið vestan þeirra og staðnæmist
ekki við Jökulsá á Fjöllum, eins og ætla
mætti, heldur tekur yfir hluta af Ódáða-
hrauni líka og teygist allt út á Haugsfjall-
garð. Þess vegna gætu Vesturdalir í Brúar-
landeign komið til greina varðandi nefndan
hrossaupprekstur Skaftafells á land sem
kallað er Möðrudalsöræfi.
En til er heimild sem bendir til þess að
Möðrudalur hafi átt ítak í hrossabeitargæði
Arnardals. Er það skýrsla um úttekt á kirkju
og staðarhúsum í Möðrudal sem fram átti
að fara 1772 en varð forgefins því umboðs-
maðurinn Þorvaldur mætti ekki á staðinn og
var hans þó beðið í fjóra daga, en þá er
eftirfarandi bókað:
„Möðrudals ábúendur ákæra að Arnardalur
sé í næstliðin 4 ár til brúkunar eftirlátinn
sal9 Torfa Pálssyni að Stóra-Sandfelli í
Skriðudal af Umboðshaldaranum Mr.
Þorvaldi, hvar þeir segja 12 hesta ganga til
margra umliðinna ára frá Möðrudal
frjálslega viðgengist hafi.“10 Bændumir eru
Magnús Halldórsson og Jón Finnbogason
samkvæmt undirskrift.
Er ekki að undra þótt bændum mislíki
gjörðir þessa óstundvísa manns er leigir
sáluðum bónda í Skriðdal þetta ítak
Möðrudals. En sennilega stendur þannig á
8Blanda I. bindi. Bls. 38. Rvík. 1918-20.
9Er ritað ofan við og þá sennilega bætt við á eftir
10Þjskjs. Bps. A V la.
33