Jón á Bægisá - 01.11.1994, Side 107

Jón á Bægisá - 01.11.1994, Side 107
það sem þú hefur gefið mér hefur enginn boðið mér fyrr — dýrmætustu forréttindi háskólaborgara við Masseyskóla. En heyrðu mig nú — viltu ekki þiggja eitthvað fyrir skólans hönd þótt þú viljir ekkert sjálfur? Hvað um digran sjóð? Háskólamenn eru alltaf fjárþurfi. Nefndu bara upphæðina!“ En andskotinn hafði vanmetið mig. Ég veit hvað gerir háskóla að háskóla og það er ekki fé — þótt peningar séu mikill yndisauki. Nú var það ég sem mændi á altarisbríkina. Yst til hægri í þriðju röð er mynd sem fáir kannast við. Hún er tákn sem er svo sérstakt, svo djúpstæðrar merkingar og víðtækrar notkunar að jafnvel prófessor Marshall McLuhan hefur ekki tekist að splundra því. Það er heilög Soffia, hin æðsta viska. Andskotinn vissi á hvað ég var að horfa. „Það máttu eiga,“ sagði hann, „þú kannt svo sannarlega að biðja um hlutina.“ „En það er nú handa skólanum," svaraði ég. Hann andvarpaði. „Allt í lagi,“ sagði hann, „en þú verður að gera þér ljóst að ég hef einungis helminginn af góssinu sem þú biður um — hina æðstu visku — á mínu valdi. Hann skaltu fá handa skólanum og það er rausnarleg gjöf. Ég get ekkert sagt um hvenær þú færð hinn helminginn.“ „Það get ég,“ svaraði ég, „ég býst við honum um leið og þú ferð heim um jólin í allra fyrsta sinn.“ Hann hló í síðasta skipti, lagði dýrlegu vængina saman og hvarf. Ég hélt í þungum þönkum til skrifstofu minnar til þess að merkja við enn einn daginn sem útheimtir að fáninn okkar sé dreginn að hún og Katrínarklukkunni hringt tuttugu og einu sinni — ef til vill um alla eilífð. Háskólans hafði enn einu sinni verið vitjað — við aðstæður sem ég hefði hvorki getað séð fyrir né komið í veg fyrir — ekki af draugi beinlínis, því hann var greinilega af tilverusviði sem var óumræðilega kraflmeira og voldugra en það sem við þekkjum — heldur anda af hæstu stigum. Ég fann til með jafnréttissinnunum sem vilja meina okkur kynni af öðrum en draugum úr smáborgarastétt. Ég sá að dansleiknum var lokið og jólahaldið komið vel á skrið. Ólöf Eldjárn íslenskaði. á ~ LESIÐ MILU LÍNA 107
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Jón á Bægisá

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Jón á Bægisá
https://timarit.is/publication/1166

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.