Félagsbréf - 01.12.1959, Side 7

EINAR H. KVARAN:
EG SÁ HANN
„Það sem þeir gerðu við einn
af þessum minnstu bræðrum...."
Eg sá hann i dag — bœði sd hann og fann
guðs son og og mannkynsfrelsarann.
Eg þurfti fyrst lengi að þrá liann —
en eg sd hann, eg sd hann, eg sd hann!
„Hvað segirðu, maður, hvort ertu œr'?
þvi cnginn á jarðriki ’hann litið ficr,
unz kemur hann skinandi’ d skýinu rauða,
að dœma lifandi og dauða.“
Eg sd ekkert ský, þvi að sól skein i heiði.
Eg sd ekki haggast nokkurt leiði.
Eg sd engan höfðingja hdan.
En eg sd hann, eg sd hann, eg sd hann!
„Hvað gerði. ’hann? Var höndin guðlega sterk?
Hvort gerði hann nokkur furðuverk?
Lceknuðust likþrdar konur?
Lifnaði dáinn ekkjunnar sonur?“