Skagfirðingabók - 01.01.2010, Qupperneq 170

170
SKAGFIRÐINGABÓK
öll hin mannvænlegustu. Helgi gat
sér orð fyrir uppgötvanir.57 Árið 1926
skildu hjónin. Sigurður
stundaði … nám í raddþjálfun,
hljómfræði og tónskáldskap, bæði hjá
prívat kennurum og síðar við „Poly­
technic Institute of Los Angeles, Cal.“
Hann tók kennarapróf og heldur
kenn araleyfi í Washington ríkinu.58
Sigurður virðist hafa verið allreikull í
ráði framan af ævi. Trúlega má kenna
það málarastarfinu að nokkru, því að
hann varð oft að leita sér vinnu langt
að. Og söngmálin tóku drjúgan tíma.
Þar reyndist hann alltaf við sama hey­
garðshorn. Stephan G. víkur aftur að
Sigurði í bréfi í júní 1911:
Hér er nú Sigurður Helgason söng­
skáld. Má nú bráðum messa með
„fögr um söng og salteríum“, þarf
ekki að láta hvítvoðung skæla í org­
elið, eins og þú manst kannske eft­
ir.59
Sumarið 1911 þornaði varla á strái
dögum saman „og rosahvasst á milli
– reglulegt september veður“, ritar
Stephan G. konu sinni síðast í júlí
1911. Og skáldið bætir við: „Sigurður
Helgason var við og við að mála
skólahúsið með strák sínum. Þeir
borða hér og hafa gist eina nótt“.60
Hinn 1. nóvember 1911 er Sigurður
farinn úr sveitinni. Málningarvinna
hans hefur verið stopul vegna tíðar­
fars.61 Stephan skrifar þá Jónasi Hall:
Heyrðu, Jónas minn, – mig langar að
spyrja þig – þú veizt margt um söng­
kennslu þarna eystra, eða getur vitað.
Ég held önnur eldri telpan mín hafi
nokkra rödd. Væri svo, ætti hún að fá
einhverja tilsögn, ef ég gæti. Hér er
það ómögulegt, því ég meina munn­
legan söng. Sigurður Helgason gekk
hér úr vistinni fljótt. Ég ætlaði að
reyna að nota hann. Er nokkur vegur
eystra, annar en afar­dýr, svo þú vitir?
Viltu hugleiða það fyrir mig og senda
mér línu um það við hentugleika og í
hljóði?62
Hinn 1. janúar 1912 skrifar Stephan
Jónasi aftur:
Það getur tæplega orðið, að telpan
mín komi austur þennan vetur. Marg t
bagar. Svo er hálf­von á Sig. Helga­
syni hingað í vetur, líklega þó bara
hringlandi. En ég er að hugsa um
þetta með framtíðinni, ef ég réði við
horf og hagi. Þakka þér kærlega fyrir
þitt til­lag í þessu. Satt að segja heyri
ég lélega látið af söngkennslu í Wpg.,
sögð vera kennd með „franska laginu“
aflagaða, sem átti að vera vísindi, en
var heimska, sem sé að „belja skjálf­
raddað“. Víst er það, að hér er íslenzk
stelpa, auðvitað ósöng­skóla­gengin,
en árs vinnukona í Winnipeg, og nú
dinglum­raddar hún svona. Ég hefi
bölvun af því.63
Þegar hér er komið sögu, hefur Sig­
urður samið sitt fyrsta – og kunnasta
– lag: Skagafjörður, við kvæði Matthí­
asar, sem áður er fjallað um. Þrátt fyrir
mikla viðleitni greinarhöfundar, hefur
honum ekki tekizt að leysa gátuna
um, hvaða ár lagið var samið. Hann
veit ekki til, að síra Matthías hafi
nokk urn tíma minnzt á það á prenti
né heldur Stephan G., þó er vissa fyrir
því, að Sigurður hafði samið lagið um