Skagfirðingabók - 01.01.2010, Qupperneq 173

173
SKÍN VIÐ SÓLU SKAGAFJÖRÐUR
við stjórn sænska karlakórsins í Bell­
ingham, sem talinn var einn hinn
bezt i þar um slóðir. Sigurður varð líka
aðalsöngstjóri Sambands sænskra
söng félaga á Kyrrahafsströnd. Hann
stofnaði og blandaðan kór Íslendinga
og stjórnaði honum. Hann gaf honum
þekkt nafn: Harpa, eftir kórnum, sem
föðurbróðir hans hafði stofnað í
Reykja vík á árum áður. Hróður Hörp u
hinnar yngri barst um Kyrrahafs­
strönd ina. Á seinni stríðsárunum hélt
Harp a söngskemmtanir allvíða á
vestur ströndinni, þar sem Íslendingar
voru fjölmennastir, svo sem í Seattle,
Blaine og á Point Roberts, og þótti
lagaval og söngur Hörpu til sóma72.
Harpa var í Allsherjar sambandi
banda rískra söngsveita (The National
of Music Clubs).
Richard Beck prófessor ritar m.a.
svo í grein um Sigurð 1942:
Þeir, sem áttu því láni að fagna, eins
og sá, er þetta ritar, að sjá hann stjórn a
hinum mikla – 175 radda karlakór –
sambands sænskra söngfélaga í Bell­
ingham í sumar, er leið, mun það
seint úr minni líða, svo prýðilega fór
honum það verk úr hendi. Enda þótti
samkoma þessi með afbrigðum áhrifa­
mikil, og vel lét það vafalaust í eyrum
þeirra Íslendinga, sem sóttu hana, að
heyra hinn volduga lofsöng þjóðar
vorrar, „Ó, Guð vors lands“, sunginn
við þetta tækifæri, en þýðingin sænsk a
var eftir söngstjórann sjálf an.73
Sigurður hefur verið talinn „brautryðj­
andi í norrænni tónmennt“, þar eð
hann átti frumkvæði að fyrstu norsku
sönghátíðinni (sangerfest) í Seattle.74
Þótt aðalstarf Sigurðar á tónlistar­
sviði fælist í söngkennslu og stjórn
kóra, lagði hann ávallt nokkra stund á
laga smíð. Fyrsta lagið, sem hann
samd i, var við kvæði Matthíasar
Jochums sonar, Skagafjörður, sem fyrr
segir, og mun trúlega lengst halda
nafni hans á lofti.
Sigurður samdi að eigin sögn 25
lög, 23 eru tíunduð í Tímariti Þjóð-
ræknisfélagsins, öll við íslenzk ljóð.
Ekker t þeirra mun hafa náð sömu vin­
sældum og lagið Skagafjörður „Kon­
ungskvæðið“ fékk góðan byr. Nor­
mannslaget í Reykjavík fékk einka leyfi
á hvoru tveggja. Lag og ljóð kom síðan
út í skrautlegri útgáfu í Ósló 1951.
„Heyr oss!“, við texta séra Alberts
Kristjánssonar í Blaine; birtist í sálma­
bókarviðbætinum 1946. Lagið var
sam ið fyrir einsöng og kór og ætlað
sem stólvers.75 Lagið Skagafjörður eða
Skín við sólu Skagafjörður, eins og það
er oftast nefnt, birtist í Íslenzku söngva-
safni árið 1911. Í síðara bindi þess
safns er lag Sigurðar við kvæðið Vor
eftir Þorstein Erlingsson, og hlaut
nafn eftir fyrstu ljóðlínunni.76
Oft lét Sigurður þýða íslenzku ljóðin
á ensku, svo að þau yrðu fremur
sönghæf erlendum söngsveitum. Hann
leitaði þá ósjaldan til Jakobínu John­
son.77 Stundum þýddi Sigurður sjálf­
ur, eins og dæmi hefur verið nefnt um.
Þegar hann samdi lag við hátíðarljóð
Davíðs Stefánssonar 1930, fyrir bland­
aðan kór með orgel undirspili, fékk
hann mann að nafni Jón Þorbergsson
til að þýða textann. Þáttarhöfundur
kann ekki frekari skil á honum. Sig­
urður handritaði textann við nóturnar.