Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.03.1984, Blaðsíða 39

María Finnsdóttir fræðslustjóri
Nýting hjúkrunarrannsókna
Þetta var aðalumræðuefni síðasta
fundar WENR, vinnuhóps hjúkr-
unarfræðinga í Evrópu sem stunda
hjúkrunarrannsóknir, haldinn í
Genf dagana 5.-7. september sl.
Hvers vegna notum við ekki niður-
stöður hjúkrunarrannsókna? Þess-
ari spurningu reyndu fyrirlesarar að
svara.
Yfirmaður hjúkrunarvísindadeildar
WHO, dr. Marigay Marglacas, tel-
ur ástæðuna fyrir því að hjúkrunar-
rannsóknir eru svo lítið notaðar í
starfi sem raun ber vitni um, vera
að rannsóknirnar eru birtar á máli
sem er framandi starfandi hjúkrun-
arfræðinga og í öðru lagi að þær
séu ekki í tengslum við starfið. Til
þess að bæta úr þessu þurfa sjúkra-
húsin að setja upp stöður þar sem
samræmt sé starf og rannsóknir,
rannsóknir séu hluti af náminu og
niðurstöður þeirra séu birtar í
hjúkrunartímaritum á aðgengilegu
uiáli. Hjúkrunarrannsóknir eru
niikilvægar. Þær þurfa að ná yfir
fyrirbyggjandi starf og þá þætti sem
niega verða til að bæta heilsufars-
legt ástand í samfélaginu. Á þessu
sviði geta hjúkrunarfræðingar gert
nieir en aðrir. Jennifer Hunt, sem
stjórnar rannsóknardeild við Royal
Marsden Hospital, London, telur
aö augu hjúkrunarfræðinga séu
niikið að opnast fyrir gildi rann-
sókna og fyrir því að starf þeirra sé
grundvallað á vísindum og að lok-
um að rannsóknir og hjúkrunar-
starfið sé samræmt. Umræðurnar
stóðu í byrjun um þörfina á rann-
sóknum, síðan úm þörfina á að
mennta hjúkrunarfræðinga til að
gera rannsóknir, svo að afla fjár til
starfsins og nú síðast um að nýta
rannsóknirnar í starfi.
Jennifer Hunt varpar einnig fram
spurningunni: Eru þær nýttar?
Rannsóknir á þessu sviði sýna nei-
kvæðar niðurstöður. Af hverju
ekki? Hún nefnir 5 mikilvægar
ástæður.
• Hjúkrunarfræðingar vita ekki
um þær.
• Hjúkrunarfræðingar skilja þær
ekki.
• Hjúkrunarfræðingar trúa þeim
ekki.
• Hjúkrunarfræðingar vita ekki
hvernig á að nota þær.
• Hjúkrunarfræðingar mega ekki
nota þær.
Augljóst er að niðurstöður rann-
sókna eru ekki notaðar í starfi, þar
er ekki við neinn sérstakan hóp að
sakast, segir Jennifer, heldur koma
þar til margir samtvinnaðir þættir.
Samt sem áður ef hjúkrun á að
verða grundvölluð á rannsóknum
verður að nota niðurstöður þeirra í
hjúkrunarstarfinu.
í Royal Marsden Hospital hefur
verið reynt að nýta niðurstöður
rannsókna í hjúkruninni. Var það
gert gegnum Hjúkrunarráð (Nurs-
ing Practice Committee). Nefnd
vann að því að koma á reglum og
hjúkrunaraðgerðum sem grundvall-
aðar voru á rannsóknum. M. a. áttu
sæti í nefndinni deildarstjórar,
hjúkrunarsérfræðingar (clinical
specialists) og kennarar. Þetta er
frumraun sem verið er að þróa.
Á þennan árlega fund WENR
sendu 14 lönd fulltrúa er fluttu
skýrslur um þróun rannsókna í sínu
heimalandi. Fyrirlestrar og skýrslur
birtast í riti sem gefið er út að fund-
inum loknum.
Daginn eftir vinnufundinn stóð
svissneska hjúkrunarfélagið fyrir
fræðslufundi í Bern sem stóð allan
daginn. Þar voru mættir 600 hjúkr-
unarfræðingar víðs vegar að úr
landinu og urðu margir frá að
hverfa.
Næsti vinnufundur verður í London
í apríl nk. og í framhaldi af honum
dagana 11—13. apríl alþjóðleg opin
ráðstefna um hjúkrunarrannsóknir,
önnur í röðinni á vegum WENR.
Vonandi sjá íslenskir hjúkrunar-
fræðingar sér fært að fara og kom-
ast í snertingu við hjúkrunarrann-
sóknir á þennan hátt.
□
Er ég var við kennslu í Reykjavík á
^runum 1945-1948 kynntist ég
fyrst þessari dulu og hlédrægu
Eænku minni. Mér þótti gaman að
rökræða við hana um lífið og til-
veruna. Við vorum yfirleitt ósam-
^ála. Kannski var það skemmtileg-
ast við Björgu að hún var aldrei
sammála þeim er hún ræddi við
bara til þess að vera sammála.
Umræður við hana kröfðust hugs-
unar og raka fyrir þeim orðum er
sett voru fram. Oft var mér orð-
vant, en ég reyndi, lærði og safnaði
reynslu og þekkingu mér eldri og
vitrari konu.
Ég kveð Björgu með virðingu og
þakklæti í huga - þakklæti fyrir
óeigingjörn störf við hjúkrun og
ekki síður fyrir hjálpsemi við þá
mörgu er minna máttu sín í lífinu.
Systur hennar Margréti, er býr á
Akranesi, og ein lifir þeirra systk-
ina, sendi ég hlýjar kveðjur.
Þegar vinahópurinn þynnist hér
fjölgar á fjarlægri strönd.
Blessuð sé minning Bjargar Péturs-
dóttur Bachmann.
Ingibjörg R. Magnúsdóttir
HJÚKRUN 7m - 60. árgangur 33