Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.03.1984, Blaðsíða 44

framan og benda enn til þess að hjúkrunarfræðingar
telji sig þurfa á meiri almennri menntun að halda.
Það kemur fram í könnuninni að mjög mikill áhugi
er á framhaldsnámi meðal hjúkrunarfræðinga. Aðeins
6.6% hjúkrunarfræðinga, sem ekki hafa þegar farið í
sérnám, hafa ekki áhuga á sérnámi. Mynd 3 sýnir á
hvers konar sérnámi hjúkrunarfræðingar hafa mestan
áhuga. Hér eru ekki teknir með þeir hjúkrunarfræð-
ingar sem þegar hafa farið í sérnám. Eins og sjá má
hefur u. þ. b. fjórðungur þeirra sem áhuga hafa á sér-
námi ekki gert upp við sig hvaða sérnám þeir vildu
helst leggja stund á. Hjá þeim sem þegar hafa ákveðið
sig virðist mestur áhugi vera á heilsugæslu og félags-
hjúkrun (23%). Næst á vinsældalistanum kemur svo
hjúkrun sjúklinga á handlækninga- og Iyflækninga-
deildum (11.6%). í þriðja sæti er svo stjórnun
(10.6%).
En hverjar skyldu vera helstu ástæður þess að hjúkrun-
arfræðingar fara í framhaldsnám? Til þess að ganga úr
skugga um það fengum við þá þátttakendur í könnun-
inni, sem farið höfðu í framhaldsnám, til þess að raða
þeim ástæðum, sem við töldum helst koma til greina, í
forgangsröð. Niðurstöður er að finna í A-hluta í Töflu
7. Við báðum þátttakendur einnig um að segja til um
hvort þeir teldu þessi sömu atriði mikilvæg fyrir þá
ákvörðun þeirra að fara í framhaldsnám. Niðurstöður
úr þessari spurningu er að finna í B-hluta í Töflu 7.
Þótt bæði A- og B-hluti í Töflu 7 veiti því sem næst
sömu upplýsingar þá er rétt að hafa í huga að þær eru
byggðar á ólíkum forsendum. Hluti A er byggður á
spurningu þar sem þátttakendur voru neyddir til þess
að gera upp á milli þeirra atriða sem talin voru upp,
velja þrjú þeirra og raða þeim í forgangsröð. Hluti B
krafðist þess aðeins að svarendur tækju afstöðu til
mikilvægis hvers atriðis fyrir sig. Svarendur hefðu þess
vegna getað sagt að öll atriðin skiptu litlu máli. A-hluti
Töflu 7 sýnir að.þátttakendur telja þörf fyrir meiri fag-
lega þekkingu meginástæðu þess að þeir fóru í fram-
haldsnám. Þannig nefna 71% þeirra 106 einstaklinga,
er afstöðu tóku til þessarar spurningar, það sem megin-
ástæðu þess að þeir fóru í framhaldsnám. U. þ. b. 19%
nefna betri vinnutíma sem meginástæðu, 2% nefna
betri laun og 8% nefna ýmsar aðrar ástæður. Um 10%
virðast telja að þörfin fyrir faglega þekkingu skipti ekki
meginmáli í þessu sambandi.
Nú, þegar raktar hafa verið helstu ástæður þess að
hjúkrunarfræðingar fara í framhaldsnám, er ekki úr
vegi að snúa blaðinu við og spyrja hvaða ástæður það
séu sem hindra hjúkrunarfræðinga einkum í því að fara
í framhaldsnám. Tafla 8 sýnir helstu niðurstöður varð-
andi þessa spurningu. Flestir svarenda eða 28% nefna
fjárhagsástæður sem meginástæðu þess að þeir hafi
ekki farið í framhaldsnám. í öðru sæti kemur svo
MYND 3.
100 —
75 —
ÞAD SÉRNÁM SEM HJÚKRUNARFRiDINGAR HAFA
MESTAN ÁHUGA Á (ÞAÐ NÁM, SEM FÆRRl EN 3%
NEFNA, EKKI TEKIÐ MEÐ)
H
L
U
T (55)50 -
F
A
L
L
FÉLAGSHJÚKRUN OG LYFLÆKNINGAR
E STJÓRNUN HGJÖRGÆSLA ffl BARNAHJÚKRUN
ffiGED- HöLDRUNAR-
HJÚKRUN HJÚKRUN
□ SVÆFINGA—
HJÚKRUN
Tafla 7.
Helstu ástæóur þess aö hjúkrunarfræóingar fara i framhaldsnám
Hluti A Bundió val Raöar nr.l (%) Raóar nr.2-3 (%) Nefnir ekki (%)
Þörf fyrir meiri faglega þekkingu 71 19 10
Betri vinnutimi 19 39 42
Betri laun 2 57 41
Hluti B
óbundið val mjög mikilvægt mikilvægt ekki mikilvægt
Þörf fyrir meiri faglega þekkingu 89 10 1
Betri vinnutimi 54 26 20
Betri laun 42 44 14
Tafla 8.
Helstu ástæöur þess aó hjúkrunarfræóingar fara ekki i sérnám
Raðar nr.l (%) Raóar nr.2-3 (%) Nefnir ekki (%)
Hef ekki áhuga/ hef ekki þörf á framhaldsnámi 9 3 88
Fjárhagsástæóur 28 37 35
Vandamál i sambandi viö barnagæslu 18 41 41
Vegna búsetu 22 19 59
Nám ekki fyrir hendi á Islandi 4 8 88
Heilsufarsástæóur 1 3 96
Ýmsar aórar orsakir 8 41 51
38 HJÚKRUN V« - 60. árgangur