Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.10.1999, Blaðsíða 5

Formannspistill
Starfið fram undan
Herdís Sveinsdóttir
Fyrstu þrír mánuðir mínir í starfi for-
manns Félags íslenskra hjúkrunarfræð-
inga hafa verið krefjandi og skemmti-
legir. Það má segja að ég hafi hafið
störf mín á því að sitja þing alþjóða-
samtaka hjúkrunarfræðinga (ICN) í
London í júní sl. Það var mjög
lærdómsríkt. Fyrir nýskipaðan formann
er það eiginlega ómetanlegt að kynn-
ast fljótt og vel leiðtogum erlendra
hjúkrunarfélaga og skipulagi og upp-
byggingu alþjóðasamstarfs. í þessu
hefti er greint ýtarlega frá þinginu og
ráðstefnu sem haldin var í kjölfar þess.
Innra starf Félags íslenskra hjúkr-
unarfræðinga er þó það sem hefur
tekið mest af tíma mínum í sumar. Það
verður að segjast eins og er að það
kom mér á óvart hversu víðfemt starfið
er. Hjúkrunarfræðingar leita mikið til
skrifstofunnar varðandi réttindamál sín,
til að leita álits félagsins á hinum ýmsu
málum á vinnustöðum og til að fá
stuðning varðandi faglega úrvinnslu.
Enginn hjúkrunarfræðingur veit hvenær
hann þarf á aðstoð félagsins að halda
til að gæta hagsmuna sinna og standa
vörð um lagalegan rétt sinn. Hvert
einstakt mál, sem kemur inn, getur
tekið mikinn tíma starfsmanna félagsins
en ávinningur af því að skoða málið
ofan í kjölinn og fylgja því eftir gagnast
öllum hjúkrunarfræðingum. Eitt fyrsta
málið, sem kom inn á mitt borð í vor,
tengist ráðningu til eins árs í afleysinga-
stöðu hjúkrunarforstjóra dvalarheimilis á
landsbyggðinni. Þrír umsækjendur voru
um stöðuna, tveir sjúkraliðar og einn
hjúkrunarfræðingur. Annar sjúkra-
liðanna var ráðinn. Þarna er um talsvert
flókið lagalegt mál að ræða og mun
Félag íslenskra hjúkrunarfræðinga að
öllum líkindum láta reyna á réttmæti
þessarar ráðningar. í framhaldi af þessu
máli hefur stjórn félagsins ákveðið að
gera úttekt á dvalarheimilum á landinu
m.t.t. tilvistar og fjölda hjúkrunarrýma
og stöðu hjúkrunarfræðinga á
dvalarheimilum. Dæmi um annað mál,
sem hefur verið talsvert til umræðu hér
í sumar, er sameining
heilsugæslustöðva og sjúkrahúsa. Eins
og ykkur er kunnugt þá voru 1. janúar
1998 sautján heilsugæslustöðvar víða
um land sameinaðar sjúkrahúsum sem
þær voru áður í starfstengslum við. Nú
eru að koma til framkvæmda ýmsar
þreytingar á stjórnskipulagi og stjórn-
kerfi þessara stofnana. Þessar
þreytingar hafa áhrif á aðstæður
einstakra hjúkrunarfræðinga og það er
verkefni félagsins að gæta þess að
fyllstu sanngirni og lögformlegra
sjónarmiða sé gætt við að koma þeim
til framkvæmda.
í þessu hefti tímaritsins kennir
margra grasa. Viðtöl eru við tvo valin-
kunna hjúkrunarfræðinga, þær Vigdísi
Magnúsdóttur, heiðursfélaga Félags
íslenskra hjúkrunarfræðinga, og Kirsten
Stallknecht, forseta ICN. Dr. Marga
Thome greinir frá rannsókn sinni á
mæðrum óværra ungabarna. Niður-
stöður hennar rannsóknar ættu að
vekja okkur til alvarlegrar umhugsunar
um íslenskar heilbrigðisstéttir en að
mati Mörgu er alvarleg vanlíðan
íslenskra kvenna eftir fæðingu sjaldan
greind og meðhöndluð. Sæunn
Kjartansdóttir fjallar um átröskun út frá
sjónarhorni sálgreiningar. Frá því
sjónarhorni séð er átröskun „einkenni
um ómeðvitaða viðleitni einstaklings til
að finnast hann vera sterkur og hafa
stjórn á lífi sínu þegar hann er í raun
bæði ráðvilltur og fullur efasemda um
sjálfan sig.“ Markmið meðferðar segir
Sæunn ekki vera að fita viðkomandi
heldur „gera honum kleift að bera
skynbragð á tilfinningar sínar og tengja
þær atþurðum í daglegu lífi.“ Greinar
þeirra Mörgu og Sæunnar ættu að
minna okkur hjúkrunarfræðinga á
hlutverk okkar í að veita fólki stuðning
og að hafa áhrif á viðhorf þess.
í blaðinu er enn fremur minnt á að
rannsóknaráðstefna evrópskra rannsak-
enda (WENR) verður haldin í Reykjavík
á næsta ári. Hvet ég alla íslenska
hjúkrunarfræðinga, sem hafa unnið að
rannsókna- eða þróunarverkefnum á
undanförnum árum, að óska eftir því að
fá að kynna verkefni sín. Eins og kemur
fram j þlaðinu þarf að senda útdrætti til
íslensku framkvæmdanefndarinnar fyrir
30 októþer nk.
Félag íslenskra hjúkrunarfræðinga
stendur nú að viðamikilli könnun á
vinnuálagi hjúkrunarfræðinga.
Könnunin er kostnaðarsöm fyrir félagið
en ætti að veita mikilar uþplýsingar. Því
miður hefur svörun hjúkrunarfræðinga
verið fremur lítil. Mikilvægt er að þeir
sem lentu í úrtaki könnunarinnar svari
spurningalistunum sem þeir hafa
fengið. Ávinningurinn af því að
niðurstöður verði nýtanlegar er öllum
hjúkrunarfræðingum j hag.
Áttatíu ára afmælis félagasamtaka
hjúkrunarfræðinga á íslandi verður
minnst á Kjarvalsstöðum 6. nóvember
kl. 16.00 -18.00. Ég hvet ykkur öll til
að mæta (hátíðarskapi og halda sam-
eiginlega upp á stórafmælið. Hugmynd
afmælisnefndar er að árgangar hjúkr-
unarfræðinga, eða sérstakar hjúkrunar-
fræðingaklíkur, mæli sér mót á
Kjarvalsstöðum og geri svo eitthvað til
hátíðabrigða um kvöldið. Við getum öll
tekið undir að hugmyndin er góð og
að það er okkar að koma henni í
framkvæmd.
Tímarit hjúkrunarfræðinga • 4. tbl. 75. árg. 1999
221