Dagblaðið Vísir - DV - 19.01.2018, Blaðsíða 66

66 menning Helgarblað 19. janúar 2018
B
resk-íslenska popprokk-
sveitin Dream Wife hefur
vakið umtalsverða athygli frá
því að hún var stofnuð fyrir
hartnær þremur árum. Hún hefur
þróast úr gáskafullum listaskóla-
gjörningi yfir í kraftmikla rokksveit
með skýrar femínískar hugsjónir,
sem sést jafnt í textum, ímynd og
tónleikaumgjörð sveitarinnar.
Í næstu viku kemur út fyrsta breið-
skífa hljómsveitarinnar, sem nefn-
ist einfaldlega Dream Wife, og hefur
nokkur spenningur verið að byggj-
ast upp í Bretlandi vegna plötunnar.
Fyrsta smáskífan, Hey Heartbreaker,
var til að mynda kynnt sem heims-
ins heitasta plata – „world's hottest
record“ – af breska ríkisútvarpinu
BBC1 í byrjun janúar. Einnig prýðir
sveitin forsíðu nýjasta tölublaðs tón-
listartímaritsins NME ásamt fleiri
tónlistarmönnum sem eru taldir lík-
legir til stórræða á nýju ári.
Blaðamaður DV sló á þráðinn
til Lundúna þar sem Rakel Mjöll
Leifsdóttir, söngkona Dream Wife,
er í örstuttri pásu frá rokkstjörnu-
lífinu áður en plötunni verður fylgt
eftir með tónleikaferðalögum víða
um heiminn.
Fyrirheitna landið, Kanada.
Dream Wife var stofnuð í Brighton
í Suður-Englandi þar sem með-
limir sveitarinnar höfðu kynnst í
listaháskóla. Rakel rifjar upp að
stofnun hljómsveitarinnar hafi að
vissu leyti verið óvenjuleg enda
var megintilgangurinn að komast
á tónleikaferðalag um Kanada.
„Við Bella bassaleikari vorum
að ræða það eitt kvöld hvað okkur
langaði mikið að fara til Kanada,
vegna þess hvað við áttum marga
vini þar. En okkur langaði samt
ekki að ferðast án tilgangs, svo við
ákváðum að stofna hljómsveit og
fara þangað í tónleikaferðalag,“ rifj-
ar Rakel Mjöll upp. Á þessum tíma
stundaði Rakel nám í sjónlistum
við listaháskólann í Brighton og
þegar hún átti að standa fyrir sjón-
og hljóðrænum gjörningi sem
hluta af skólaverkefni ákvað hún að
fara alla leið með hugmyndina.
Í galleríinu steig á svið fullskip-
uð hljómsveit, þrjár stelpur sem
sóttu innblástur í tísku níunda ára-
tugarns, gerðu grín að gamaldags
hlutgervingu poppsöngkonunnar
sem draumaeiginkonu og kölluðu
sig Dream Wife. Þær sungu hressi-
leg stúlknapopplög sem öll fjölluðu
á einn eða annan hátt um Kanada,
fegurð lands og þjóðar, og hvern-
ig sveitin þráði að komast þangað.
Gjörningurinn vakti mikla lukku og
í kjölfarið skipulagði sveitin mánað-
arlangt tónleikaferð um fyrirheitna
landið – þrátt fyrir að eiga enn bara
fjögur frumsamin lög og engar hug-
myndir um framhaldið. „Þetta var
algjör draumur. Þarna fundum við
að þetta small fullkomlega hjá okk-
ur. Þetta var svolítið eins og þegar
maður prufukeyrir bíl og finnur að
maður verður að kaupa hann.“
Karlrembuviðhorf í bransanum
Eftir að heim var komið hélt sveitin
áfram að spila reglulega og varð
strax ljóst að áhuginn frá tónlistar-
bransanum var mikill, enda útlit og
andi hljómsveitarinnar sérstakur.
„Í upphafi gerðust hlutirn-
ir mjög hratt. Við vorum ekkert að
ofhugsa hlutina en lærðum bara
með því að gera þá. Það sem var
samt mikilvægast var að við lærð-
um hvað við vildum ekki,“
segir Rakel.
„Við fórum til dæmis á
marga fundi þar sem við
fengum að kynnast rosalega
steríótýpískri og gamaldags
karlrembulegri sýn tónlist-
arheimsins. Við vorum enn-
þá að finna út úr því hvernig
hljómsveit við vildum vera
en þarna voru mættir eldri
menn að útskýra hvernig
þeir myndu vilja móta okk-
ur. Það var mjög óþægilegt,“
útskýrir hún.
„Við sögðum bara nei
við öllum tilboðum og fór-
um að finna okkar eigið „sánd“. Mað-
ur vill vinna með þeim sem elska
tónlistina sem maður gerir, en ekki
þeim sem finnst skipta meira máli
hvernig maður lítur út eða af hvaða
kyni maður er. Ég held að ef við hefð-
um skrifað undir einhvern samning
þarna í byrjun værum við ekki starf-
andi í dag – þetta hefði bara endað
sem verkefni einhvers annars.“
Í fótspor Rolling Stones
Undanfarin ár hefur hljómsveitin
verið iðin við kolann, notað stíft
tónleikahaldið (meðal annars
með hljómsveitum eins og Sleigh
Bells og The Kills) og sjálfútgefna
stuttskífu til að finna og þróa sinn
rétta tón. Rakel segir það hafa haft
mikil áhrif að bæta trommuleik-
ara í hljómsveitarskipunina og þá
hafi hljómurinn orðið pönkaðri.
Tónlistin er kraftmikið og einfalt
popprokk kryddað með áhrifum
frá sápukúlupönki og nýbylgju.
Þann 26. janúar verður ávöxtur
erfiðisins svo loksins opinberaður,
fyrsta breiðskífa sveitarinnar. Ell-
efu lög sem eru tekin upp í Eastcote
Studios - „gömlu 70's stúdíói í
Notting Hill-hverfinu“ þar sem
ekki ófrægari hljómsveit en Rolling
Stones hefur tekið upp í. Notast
var við segulbandsupptökur og tók
sveitin upp grunna að lögunum lif-
andi í sameiningu til að fanga hrá-
an tónleikahljóminn. Platan kem-
ur út hjá útgáfufyrirtækinu Lucky
Number í London, en einnig hefur
verið samið um dreifingu plötunn-
ar í Japan og Ástralíu.
Það sem skiptir þó kannski
enn meiru er að í janúar skrifaði
Dream Wife undir samning við
Universal Music um höfundar-
rétt á lögum sveitarinnar, en fyrir-
tækið mun þá vinna að því að selja
tónlist sveitarinnar í aðra miðla,
svo sem kvikmyndir, tölvuleiki og
auglýsingar – en þetta er ein helsta
leiðin til að fá greitt fyrir tónlistina
í dag að sögn Rakelar.
Slæmar tíkur í „mosh-pitt“
Þó að lögin og flutningurinn séu oftar
en ekki léttleikandi brýst út sérstakur
kraftur í þeim lögum sem takast á við
alvarlegri málefni, kynferðisofbeldi
og stöðu kvenna. Þar sýnir Rakel á
sér nýja og ágengari hlið.
Dream Wife hefur ekki aðeins
flutt lög um stöðu kvenna held-
ur einnig lagt sérstaka áherslu á að
bjóða ungar stelpur velkomnar á
tónleika hjá sér og hvetja þær til að
taka pláss. Þær hafa unnið með sam-
tökunum Girls Against sem vinna að
vitundarvakningu um kynferðis-
áreitni á tónleikastöðum í Bretlandi.
„Eftir að við fórum að tala
um þetta kom svo margt
úr manns eigin for-
tíð upp á yfir borðið.
Atvik sem mað-
ur hafði nánast
gleymt, því mað-
ur hafði tekið
þeim sem sjálf-
sögðum hlut.
Maður man eftir
því að fara á tón-
leika eða rokkbúðir
á þessum aldri og líða
eins og maður væri ekki
velkominn af því að mað-
ur var eina stelpan. Svo að það sé
bara norm á rokktónleikum að ein-
hver „random“ gæi bak við þig setji
hendur á rassinn á þér. Þetta er
eitthvað sem ég myndi aldrei vilja
að gerðist á tónleikum sem ég væri
að halda,“ segir Rakel.
Þá hafa þær fengið ljósmyndara
til að mynda stelpusamfélag-
ið sem mætir á tónleika hjá þeim
og síðast en ekki síst – innblásn-
ar af femínísku pönkgoðsögninni
Kathleen Hanna – hvatt stelpur til
að troða sér fremst við sviðið á tón-
leikum og taka pláss.
„Vinkona okkar, sem sá um að
taka ljósmyndir fyrir okkur, var að
taka portrettmyndir af stelpum sem
komu á tónleika og fór að spyrja þær
hvað það þýddi í þeirra huga að vera
„bad bitch“, sem við syngjum um í
einu laginu. Svo fór ég alltaf að biðja
allar „bad bitches“ í salnum að koma
fremst og taka pláss áður en við spil-
uðum lagið „Somebody“, sem fjallar
um kynbundið ofbeldi,“ segir Rakel,
en textinn í laginu er í senn átakan-
legur og valdeflandi: I am not my
body, I am somebody.
„Oftast varð alveg geggjuð
stemning, „mosh-pittur“ og ein-
hverjar stelpur að hlaupa upp á svið
og alls konar. Það er svo frábært að
sjá hóp af stelpum koma saman á
rokktónleikum, sjá að þeim er alveg
sama – láta bara eins og þær vilja –
og það er enginn að angra þær.“ n
Stelpur sem taka
pl
ás
s
Kristján Guðjónsson
kristjan@dv.is
Fyrsta breiðskífan Fyrsta plata Dream
Wife kemur út þann 26. janúar á vegum
Lucky Number í London.
„Við vorum enn-
þá að finna út úr
því hvernig hljómsveit
við vildum vera en þarna
voru mættir eldri menn
að útskýra hvernig þeir
myndu vilja móta okkur.
Rakel Mjöll
og hljómsveitin
Dream Wife
gefa út sína
fyrstu plötu í
næstu viku