Breiðfirðingur - 01.04.1970, Blaðsíða 70
68
IiREIÐFIRÐINGUR
ust þar þær hugmyndir, sem síðar verða sem hornsteinar
og fyrsti grunnur verklegrar menningar og framfara í þess-
um tveim bjargræðisvegum og lífsuppsprettum þjóðarinnar.
Að vísu varð það nýár mikils vísir. En lengi býr að
fyrstu gerð.
Margir telja mann að nafni Árna Thorlacius einn af
meðlimum Bréflega félagsins, föður og frumherja sjómanna-
fræðslu á íslandi.
Hann ritar fyrstu sjómannafræði á íslenzku, og nefnir
hana: Tilraun til íslenzkrar sjómannafræði. Og árið 1847
ritar Jón Sigurðsson þrem mönnum vestanlands um sjó-
mannaskólamálið, öllum lærðum erlendis, en það eru Ás-
geir skipherra á ísafirði, Magnús í Hvilft og Árni Thorla-
cius.
En þetta mál kemur fyrir Kollabúðafund 1850. Og þar
með mátti það heita í höfn komið. Og ungur maður, Torfi
Halldórsson að nafni, siglir til Danmerkur og útskrifast
þar úr sjómannaskóla í Flensborg, kaupir skip, sem hét
Lovísa og sýndi sannarlega í verki snilld sína og lærdóm,
þótt ekki ætti hann einn saman skipið. Og um haustið
1852 tók sjómannaskólinn á Isafirði til starfa. Og fyrsti
skólastjórinn var einmitt Torfi Halldórsson, skipstjóri.
Þannig gengu nú hlutirnir fyrir sig í þá daga.
En í kjölfar sjómannafræðslunnar, komu samtökin um
vöruvöndun á Vestfjörðum, og mátti þar rekja hina happa-
sælustu slóð, sem síðar átti eftir að blómstra bezt í þil-
skipaútgerð og fiskverkun Pétur Thorsteinssonar á Bíldudal.
En jafnvel þar má kenni hin hollu áhrif og hugsjóna-
loga Kollabúðafundanna, svo mikil snilld þótti að sjá fisk-
mn.