Breiðfirðingur - 01.04.1978, Qupperneq 62

60
BREIÐFIRÐINGUR
yfir fermingaraldur, þá fór hún að vinna fyrir sér, þótti
snemma laghent og dugleg til allra verka.
Hugur ungu stúlkunnar stefndi hátt, dreymdi um að kom-
ast í skóla og þá helst í kvennaskólann á Blönduósi, enda
var forstöðukonan þar borin og barnfædd í Stórafjarðar-
horni í Kollafirði, en Anna á Felli, næsta bæ. Draumurinn
varð að veruleika þegar hún hleypti heimdraganum rúmlega
tvítug að aldri, með létta pyngju en bjartsýn og ákveðin
að úr mundi rætast, norður komst hún, settist í skólann og
lærði mikið, bæði til munns og handa, því skólinn var engu
síður bóklegt en verklegt núm, og Anna var jafnvíg á hvoru-
tveggja. Þegar skólanum lauk um vorið, var Anna hæst,
bæði í bóklegum og verklegum fræðum og þótti það vel af
vikið, þar sem námsmeyjar voru 52 yfir skólann. Heyrt hef
ég að forstöðukonan hafi eindregið hvatt hana til að halda
áfram námi og sitja í skólanum næsta vetur og eflaust hef-
ur Onnu langað mikið til þess. En 'það voru ekki fullar hend-
ur fjár til að greiða skólakostnaðinn með og hún var þegar
komin í skuld. Hún afréð því að vera í kaupavinnu fyrir
fyrir norðan um sumarið og sjá bverju fram vindi, hún réð-
ist að Kornsá í Húnavatnssýslu til Ingunnar og Björns, sem
bæði eru þjóðkunn. Hún minntist oft dvalar sinnar á þessu
menningahheimili með mikilli gleði og orðræðna við hina
gáfuðu húsmóður og rithöfund, Ingunni. Að kaupavinnu
lokinni greidd Anna skuld sína vð skólann og sagði Sigur-
rósu forstöðukonu að hún gæti ekki hugsað sér að stofna
til nýrra skulda, yrði þess vegna að láta sérnægja það sem
hún hefði numið á þessum eina vetri sem veganesti upp á
lífið. Þær kvöddust með kærleikum og Anna réðist til Siglu-
fjarðar, vetrarlangt, eftir beiðni vin'konu sinnar. Dvölin á