Breiðfirðingur - 01.04.1987, Qupperneq 58

56
BREIÐFIRÐINGUR
mikinn en búslóð okkar á hinn. Góð ráð, vinnubækur og
heillaóskir, ásamt hitabrúsa fylltum vígðu Gvendarbrunna-
vatni settum við milli okkar í jeppann og hófum för í vestur-
veg undir kvöld þann 15. maí.
Meining okkar var að gista á Ferstiklu og verða svo sam-
flota vörubílunum er fara áttu úr Reykjavík að morgni,
öllum vegum kunnugir. En svo stóð á þar að eigendaskipti
höfðu orðið á gistihúsinu og var það eigi starfrækt um
nokkra daga vegna breytinga. Gátum við ekki fengið þar
gisting en kaffi fengum við gott hjá Búa bónda. Ákváðum
við því að halda að Svignaskarði er merkt var á korti okkar
sem gististaður. Var nú komið lágnætti en veður hvasst
norðan með krapaéljum. Sóttist þó ferðin allvel og náðum
við staðnum, en hér verð ég að gera punkt í frásögn mína.
Við neyddumst til að halda ferðinni áfram. Bað ég fyrir
staðnum á minn hátt, var nú nótt dimm og fjúk kalt og kom
sér vel brunnvatnið og sungum við hetjusöngva til hressingar
okkur. Allt var og lokað á Hreðavatnssvæði svo snemma
vors en þar sem ekkert okkar þekkti Bröttubrekku þótti
óráðlegt að leggja á hana í slíku útliti og renndum við því í
Fornahvamm. Var þá tekið að birta af degi. Þar stóð hús
opið og vöktum við þjónustur og fengum hinn besta beina og
rúm góð.
Geta vil ég þess að er við skyldum gera upp næturgreiðann
að morgni dró þjónustan vandræðasvip í augu sér er hún
hafði átt fólginn að baki þeirra. Ástæðan var að ég vildi
greiða með ávísun. Kvað hún gistihúsið hafa orðið fyrir
ýmsum skakkaföllum vegna þeirra því að oft reyndust þetta
hrein svikaplögg. Er illt til þess að vita að vesælir menn skuli
eyðileggja svo þennan handhæga möguleika ferðamanna til
greiðslu. En þegar ég sagði henni að við værum úr Hvera-
gerði birti á ný í bláma augans því að vitað er að svik verða
eigi fundin í vorum munni undir Kömbum.
Eím hádegi þann 16. lögðum við upp frá Fornahvammi.
Var jörð grá og gnúin veðrum milli fannafláka en þítt í lofti.
Sóttist ferð vel og kenndi eigi þreytu í farskjóta þó í fangið