Breiðfirðingur - 01.04.1987, Side 68

66
BREIÐFIRÐINGUR
af fornum merkismunum sem vert er að sjá, en eigi vildi ég
gista kirkju þá að næturþeli.
Ungir knálegir sveinar vaxa enn upp af hinum forna,
sterka meiði á Skarði og vonandi kyndir móðir saga eld hug-
rekkis og þrautseigju í brjóstum þeirra svo enn megi um
langan aldur skapast þar ættarsagan stór og merk, til fyrir-
myndar linum borgarlýði.
Við ljúkum nú þessu ferðaflakki og snúum okkur að vinn-
unni aftur. Hægt og seigt þumlungast demantseggjar jarð-
borsins gegnum blágrýtisbelti og basaltlög. Borinn er holur
innan og í kjarna þeim er hann skilar upp má lesa fróðlega
sögu jarðmyndunar. Stanslaust rennur skolvatnið upp úr
holunni, það hefur einnig sína sögu að segja, því þótt litur
þess sé lengst af skolgrár á hann sín tilbrigði eftir jarðlagi því
sem farið er gegnum og loksins, loksins breytist litur þess
okkur í vil. Rautt, barkarlitt, svart. f*að er storknað blóð
hins löngu dána skógar sem grófst hér í fyrnsku undir gló-
andi hrauni, brann undir blágrýtisþaki. Við höfum fundið lík
hinna suðrænu trjáa sem á Míósentíma hófu hér aldinþungar
krónur móti sól. Hlynur, bæki, túlipanviður, eik og fura,
hundruð blómstrandi jurta sulgu dögg og sólarveigar í skjóli
þeirra en ofar flugu skrautlitir fuglar milli greina og loft var
þungt af angan, kvikt af söng og vængjablaki. Máske hefur
þá hinn loðni forfaðir okkar gætt sér á aldinum, öruggur hátt
í grein þó rándýr læddust um í spor hjartar og dádýrs.
Okkur er þetta dýrmætur sigur. í dag eru tímar hins járn-
kalda raunsæis, surtarbrandur gegn skrúðgrænum skógi.
Aldrei þessu vant hefur það fundist sem leitað var og í tilefni
þess bjóðum við þér heim í „Höll sumarlandsins“. Par malla
konur okkar krásir við frumstæð skilyrði. Þetta er eldhús,
dagstofa og svefnhús í senn, gjörið svo vel, hér stendur
kabyssan glóandi á gólfinu miðju og sýður á katli. En hvað
er að sjá? Hafið þið ungabarn með í ferðinni? Já, hann er á
fyrsta árinu, þau tóku hann með Guðmundur og konan hans
Ingibjörg. Hann heitir í höfuð þeirra, og þess vegna skálda-
nafni. Guðmundur Ingi - og gott var að hann var hér því