Breiðfirðingur - 01.04.1987, Page 84

82
BREIÐFIRÐINGUR
klippingar um fimm ára skeið samkvæmt ósk fólksins í
heimabyggð minni, hlyti sú æfing að koma mér til góða í
námi í iðninni. Hann hugsaði sig um í smástund og segir svo:
„Náðu þér í mann og klipptu hann hér á stofunni og sýndu
hvað þú getur“. Ég tók þessu boði fegins hendi og náði í
kunningja minn og klippti hann á stofunni um kvöldið eins
og um var talað. Þegar ég hafði lokið við mitt verk að klippa
manninn og gekk vel, segir hárskerameistarinn við mig: „Þú
komst mér á óvart sem leikmaður" og bætir síðan við: „Ég
vil gjarnan hafa tal af þér á morgun.“ Daginn eftir hafði ég
tal af honum, þá tjáði hann mér það, að hann gæfi mér kost
á því að gerast nemandi hjá sér í hárskeraiðn. Við þetta boð
varð ég innilega sæll og glaður yfir unnum sigri í áhugamáli
mínu. Ég taldi víst að forlögin hafi verið þarna að verki í
mannlífinu sem fyrr.
Ég er þess fullviss að æfing sú, sem ég mun hafa fengið
vegna klippinga á fólki í heimahögum á sínum tíma, hafi
komið til skila við prófraun mína. Þá mun ég vera eini hár-
skeraneminn sem mér er kunnugt um - á um fimmtíu ára
starfsferli - sem hefur í rauninni tekið verklegt próf fyrir-
fram í iðninni áður en að hann fór að Iæra. Það verður
skoðað sem afbrigðilegt tímanna tákn á þrengingartíma iðn-
greina, þó þróunartímar væru framundan.
Tveimur dögum eftir þessa ákvörðun hóf ég námið, sem
var 1. febrúar 1937, og bar upp á mánudag. Síðan hafa mánu-
dagar verið mínir uppáhaldsdagar, við byrjun á nýjum verk-
efnum. Þremur dögum eftir að námið byrjaði, skildi meistar-
inn mig einan eftir á rakarastofunni, sem var trausts-
yfirlýsing fyrir mig.
Þrátt fyrir það að hafa orðið heppinn að geta látið fram-
tíðardraum sinn rætast, voru mörg ljón á veginum. Ekki
vegna námsins, heldur vegna fátæktar og peningavandræða.
Þess vegna varð ég í upphafi að gera mér grein fyrir því að
það yrði oft þröngt í búi hjá mér eins og smáfuglunum, þar
sem ég gat ekki verið í skjóli foreldra, þó að þar væri ekki
fullt hús matar vegna kreppu þjóðarinnar.