Breiðfirðingur - 01.04.1987, Side 119

BREIÐFIRÐINGUR
117
fullar af bjór til baka. Nú leist okkur ekki á blikuna, því
bjórinn var sterkur og vorum við hræddir um að verða fullir.
Seinna fengum við skýringuna á þessu - það væri vani að
loka könnunni, þegar maður vildi ekki meira. Fórum við nú
að leita okkur að gistingu, en ekkert hótel var finnanlegt.
Að endingu fengum við leyfi til að sofa í bílskúr, sem ætl-
aður var ferðalöngum sem gististaður að sumarlagi. En nú
var ferðafélagi minn orðin þreyttur að hjóla og stakk upp á
því að við tækjum járnbraut heim. Fví var ég ekki sam-
þykkur en við kvöddumst samt í bróðerni.
Ég hélt vestur yfir heiðarnar. Þarna var mjög strjálbyggt
og friðsamt. Eftir miðnætti fór ég framhjá litlu bóndabýli.
Þar sá ég heygalta úti á engi, spölkorn frá veginum. Fór ég
nú út að heybústunni, lagði hjólið á jörðina, lagði mig niður
í heyið og sofnaði. Svaf ég víst vært og lengi þangað til að ég
hrökk upp við að hundur gelti rétt hjá mér, hátt og grfmmd-
arlega. Hjá mér stóð maður og horfði á mig, heldur óvin-
gjarnlega. Spurði hann mig hvað ég væri að gera eða hver
hefði gefið mér leyfi til að fara inn á sitt land. Ég svaraði að
ég væri ferðamaður. „Nú, þú ert flakkari, sígauni“, sagði
hann. „Nei, ég er frá íslandi og ég er ekki flakkari eins og þú
skilur það orð. Ég vinn hjá Kláusi Pedersen í Fensten
Nedergaard. Hann er bróðir hins fræga Evrópumeistara í
rómverskri glímu, Jess Pedersen.“ - Bað ég hann nú afsök-
unar á að hafa tekið mér leyfi til að leggja mig til svefns í
heyinu. Fór ég svo að sýna á mér fararsnið og spurði hvort
ég ætti ekki að borga honum fyrir gistinguna. Sagði hann
það ekki nauðsynlegt en spurði hvort ég vildi ekki koma
heim með honum að borða morgunverð. Þakkaði ég honum
fyrir boðið og gengum við heim að bænum. Var hann nú
hinn vingjarnlegasti og spurði mig spjörunum úr um ísland.
Þegar heim að bænum kom var þar fyrir kona hans og tvö
ung börn. Sagði hann konu sinni að hann hefði fundið sof-
andi íslending úti á mörkinni og væri hann mjög svangur og
þyrfti að fá að borða. Konan starði nú á mig eins og naut á
nývirki. Þegar orðið Islending er notað í Danmörku, á það