Breiðfirðingur - 01.04.1993, Side 69

67
SÝS LU M ANN ARÉTTARFAR ! DÖLUM
Skömmu seinna varð lið frá Ú.I.A. stigahæst á landsmótinu
á Hvanneyri 1943. Og þá fór ég með þeim liðsmönnum austur
á land og það var mjög ánægjuleg stemmning í bílnum.
Atlavíkursamkomurnar voru þá skömmu áður upp teknar,
og þá voru líka við líði Austfirðingamót svona í sláttulokin.
Þau voru haldin á Egilsstöðum seinni partinn í ágúst. Þar fóru
fram íþróttir og það var mjög bjart yfir þessum minningum
öllum. Þessar hátíðir voru menningarhátíðir og höfðu allt ann-
an svip heldur en þær samkomur sem ég hafði mörgum árum
seinna kynni af þegar ég var lögreglustjóri á Seyðisfirði um
síldartímann 1964-1966. Þá lenti ég í því að þurfa að taka við
kærum á kunningja eftir frammistöðu þeirra á Atlavíkursam-
komum. Þá var bannað að fara með brennivín inn á samkomu-
svæðið. Ekki tókst þó að þurrka svæðið - en ef upp komst um
brotið þá var það kært. Það voru verulega þung spor fyrir
sýslufulltrúa Norður-Múlasýslu, að fara upp á Fljótsdalshérað
eftir þessa skemmtun og sekta þar frændur og vini.
Menntaskólavist á Akureyri
- Mig langar að víkja nú að Menntaskólanum á Akureyri og
Sigurði skólameistara. Hann var kallaður Sigurður „grái“.
Hvers vegna?
- Hann fékk það nafn þegar á skólaárum sínum. Hann mun
snemma hafa orðið gráhærður. Hann var afskaplega skemmti-
legur og sérstæður persónuleiki. Eg undraðist stórkostlega að
sjá hann ganga um skólaganga og heimavistirnar í Mennta-
skólanum á Akureyri. Hann hafði fyrir sið, að hann gekk oft á
kvöldin fram og aftur um gangana og veifaði lyklakippu sinni
og tuðaði eitthvað. Ekki var hann að raula. Hann var ekki
mikill söngmaður, en sá sem hefði komið þarna alókunnugur
hefði alls ekki verið viss um að þarna væri hámenntaður
skólamaður á ferð.
Því var ég afskaplega undrandi þegar ég kom lil Reykjavík-
ur og sá þar mynd af honum eftir Ríkarð Jónsson. Þar var
korninn lifandi sá sami svipur og maður hafði kynnst á skóla-