Breiðfirðingur - 01.04.1993, Blaðsíða 92

90
BREIÐFIRÐINGUR
(Grunnasunds)Nes. Myndin líklega tekin skömmu eftir byggingu 1901.
grúfði mig með aftur augun ofan í öxl hans, til þess að sjá ekki
myrkrið. Eftir langan tíma heyrði ég nrarra í hurðarhjörum og
leit upp, en greip fljótlega fyrir augun vegna birtunnar. Við
vorum stödd í stóru húsi þar sem fullt var af Ijósum og fjöldi
fólks sem sat í bekkjum, en sumt stóð á gólfinu. Pabbi og
mamma settust með mig hjá einhverjum sem ég þekkti ekki,
en Valla fór með Imbu innar í húsið. Þá varð ég hrædd um að
þær væru týndar, og ég fengi ekki að sjá Imbu aftur, og var í
þann veginn að byrja að skæla, en pabbi hvíslaði þá að mér að
ég rnætti með engu móti gráta, því að nú yrði farið að syngja.
Og allt í einu byrjaði söngur svo fallegur, mjúkur og sterkur
að ég sveif úr fanginu á honum pabba mínum eitthvað langt -
langt. Ég get þess til að ég hafi sofnað, því að næst man ég
það að mamma mín var að hátta mig - og eftir að ég hafði
drukkið fullan bolla af mjólk lagði ég mig út af í rúmið mitt
og sofnaði.