Breiðfirðingur - 01.04.1993, Blaðsíða 116

114
A F OLÍUBRÚSA OG HÚFU
sekkirnir bundnir á hesta á þann hátt að hvor sekkurinn var
látinn liggja á sinni iilið hestsins. Fað var seinunnið og erfitt
verk að koma sekkjunum fyrir en við þetta vann Steinn með
sinn visna handlegg þótt ótrúlegt sé. Ég minnist þess að hafa
rætt við Stein um ólíklegustu efni, þar með talið bæði komm-
únisma og Biblíuna. A þessum tíma var Steinn sannfærður um
ágæti sósíalismans, hann var eldheitur í trúnni og predikaði
yfir mönnum í tíma og ótíma. Hann fræddi mig um það að
þegar sósíalisminn hefði sigrað þá ættu mennirnir von á betri
heimi. Réttlætinu yrði þá fullnægt og enginn hungraður. Þetta
var mjög fagurt."
Steinólfur minnist þess að Steinn hafi þrefað um og rökrætt
pólitíska sannfæringu sína við hvern sem vildi. Hann var ekki
snöggur að svara fyrir sig, var seinmæltur og hægur í fasi. En
hann var rökfastur í þrefi.
Steinn hafði mikil áhrif á drenginn, líkast til meiri en á
flesta aðra, að því er hann heldur. Flest það sem Steinn gerði
og sagði vakti áhuga Steinólfs. A þessum árum gekk Steinn
með rauða alpahúfu og lét hana hallast út í annan vangann.
Þetta þótti drengnum eftirbreytnivert og lét pottlokið sitt hall-
ast út á sama vanga. En samkennd þeirra var kannski hvergi
sterkari en í einu atriði:
„Steinn sagðist öfunda mig mikið af nafninu mínu, honum
fannst það tilkomumikið og sagðist gjarnan hafa viljað bera
það sjálí ur."
Fáir á heimaslóðum Steins virðast hafa sýnt honum eða
skáldskap hans skilning hvað þá heldur viðurkenningu um
þetta leyti.
„Ég minnist þess varla að nokkur hafi verið hrifinn af Steini
á þessum tíma, hvorki af skáldskapnum né manninum. Ætli ég
hafi ekki verið sá eini? En ég lét það ekki aftra mér frá því að
stæla hann í töktum og göngulagi.“
Bóndinn segir sögu af Steini sem lýsir því hve sumum hef-
ur sýnst hann sérkennilegur og trúað nánast hverju sem er upp
á hann. Einkanlega hafa menn ekki haft mikla trú á verklagni
hans. Sömuleiðis sýnir sagan að Steinn hefur kunnað að spila