Breiðfirðingur - 01.04.1994, Blaðsíða 15

LIÐIN TIÐ
13
Síðastir uppí bátinn voru þeir er sátu í barkarúmi, var það fremri
þóftan. Þeir ýttu er formaðurinn sagði til, vógu sig uppí bátinn
og settust undir árar. Allt varð þetta að ganga rösklega, því róð-
urinn frá landi varð að vera snöggur ef misjafnt var í sjóinn.
Þegar komið var á frían sjó, var seglbúið í skyndi, ef vindur
var hagstæður, en ef leiði var ekki var spyrnt í og tekið hraust-
lega í árarnar og róið útá miðin. Ferðin útá miðin tók ekki
langan tíma, því það er stutt að fara og á góðviðrisdegi mátti
sjá hvernig þeir röðuðu sér á miðin alla leið frá Ondverðarnesi
og inná móts við Rif. Það var mikið kapp að komast á miðin,
því aflavonin fór mikið eftir miðunum. Sum miðin voru feng-
sælli en önnur, en svo var aflasældin misjöfn hjá formönnum
að það virtist vera alveg sarna hvar þeir lögðu lóðir sínar, þeir
fengu alltaf afla, en svo var það alveg gagnstætt með aðra.
Frá Öndverðarnesi og inn Breiðafjörð liggur mishæð mikil,
sem eru kallaðar Brúnirnar. Venjulega var byrjað að leggja
lóðirnar töluvert landmegin við þær og síðan yfir þær og niður
í álinn. Því það var trú þeirra undir Jökli að fiskurinn héldi sig
við brúnina. Sú varð raunin á að á meðan fiskur gekk inn
Breiðafjörð þá gekk hann inn álinn. Venjulega var þessi stutta
lína lögð í tveim tengslum.
Þegar lokið var að leggja var tekin smáhvíld, ef veður var
einsýnt, annars var strax byrjað að draga aftur. Aldrei þekktist
það að þeir hefðu með sér mat eða drykk. Það þótti ekki karl-
mannlegt að setjast við að éta mat undir árum. Þó voru ein-
staka farnir að hafa með sér vatn á kút, og voru það þá helst
þeir er höfðu lent í hrakningum. Margir tóku í nefið og fannst
þeinr tími til kominn að slá aðeins af er búið var að leggja og
fá sér snúss.
Þegar dag tók að lengja, var oft annað tengslið beitt upp aft-
ur og lagt í annað sinn, og var það beitt eingöngu með gotu og
ljósabeitu, en hitt var oftar að eigi var næði til frekari umsvifa
og því haldið lil lands að loknum drætti. Einnig var það til ef
veðurútlit var gott og vel fiskaðist að bæði tengslin voru lögð
aftur, og róðurinn tekinn í land og aflanum landað, síðan hald-
ið út aftur og tengslin dregin í annað sinn.