Breiðfirðingur - 01.04.1994, Síða 68
Kristjana V Hannesdóttir
Minningar*
Heimiliskennari
Einn dag haustið 1911 kom Ingveldur Sigmundsdóttir kennari
að máli við mig og spurði, hvort ég myndi ekki vilja verða
heimiliskennari hjá systur sinni Ólöfu í Akureyjum í Helga-
fellssveit þá um veturinn. Þau hjón ættu börn á fermingaraldri
og vildu fá kennara fyrir þau. Ingveldur var ein kennaranna,
sem kenndi við unglingaskólann um veturinn, og hafði nú
fengið þá flugu í höfuðið, að ég myndi geta orðið kennari.
Ég talaði um þetta við foreldra mína og varð það að ráði, að
ég skyldi fara í Akureyjar undir eins eftir nýárið. í Akureyjum
bjuggu Ólöf Sigmundsdóttir systir Ingveldar, og Bjarni Jóns-
son maður hennar. Þau áttu sex börn og voru fjögur þeirra á
kennslualdri, drengur þrettán eða fjórtán ára og þrjár stúlkur,
tólf, tíu og sex ára. Þarna voru líka foreldrar Ólafar, Sigmund-
ur og Salbjörg, háöldruð, en furðu ern. Þetta var gott fólk,
börnin prúð en ósköp feimin sem fór þó af með aldrinum.
Ólöf var greind kona og vönduð og Bjarni líka, en hann var
oftast eins og veðrið. Þegar sólin skein og veður var gott, var
hann í sólskinsskapi, en þyngri á brún ef dimmdi í lofti, og
verstur ef sunnanrok var í aðsigi. Það var eðlilegt, því að
sunnanveðrin í Akureyjum voru orðlögð. Þarna var ég til vors-
ins og undi mér vel, þó frekar væri fáförult um veturinn. Þó
kom það fyrir að bátar voru á ferð og komu þá við í eyjunum.
Ég kenndi krökkunum eins vel og ég hafði vit á, en sat svo
* Fyrri hluti minninga Kristjönu birtist í Breiðfirðingi 1993.