Breiðfirðingur - 01.04.1994, Blaðsíða 117

A F GLEYMDU DAl-ASKÁLD!
115
þessu segist Bjarni hafa verið búinn að vera a. m. k. á 17 stöð-
um þegar hann kom að Nýp. Sýnir þetta óblíð kjör skáldanna,
það eru ekki skáldkonur einar sem þurfa að flækjast um.
Á Nýp á Skarðsströnd bjó þegar Bjarni fluttist þangað séra
Jón Bjarnason, sem var oft nefndur séra Jón „kerlingardraug-
ur“. Einn sona hans, séra Magnús Blöndal, samdi ævisögu
sína þar sem hann minnist á Bjarna og segir hann hafa haft
viðumefnið sá „kúphyrndi“, en ekki nefnir hann viðurnefni
föður síns. Magnús segir Bjarna og konu hans Málfríði Jóns-
dóttur hafa ráðist að Nýp vorið 1879:
Var Málfríður stór og stæðileg kona og sæmilega verki far-
in, og ráðin sem vinnukona. Bjarni, þar á móti, var afbrigða
væskilmenni og ráðinn einhvern veginn í skjóli konu sinnar
sem hálfgildings lausamaður, hálfgildings léttingur eða eitt-
livað óákveðið. . . . verkasmár var hann.8
Magnús segir sitthvað fleira af Bjarna, m. a. að honum hefði
þótt gott vín, sem kom sér eitt sinn illa í kaupstaðarferð, verið
laginn að hnýta körfur úr birkitágum.9 Áður er komið fram að
ljóðabók Bjarna birtist 1882 og hann segist í ævikvæðinu þá
hafa verið á þriðja ár á sama bæ. Virðist sumt af því sem
Magnús segir í ævisögunni stangast á við tímatalið í ævikvæð-
inu, t. d. að Bjami hafi farið til Reykjavíkur veturinn 1879-80
til „að reyna að koma á prent ljóðum sínum, sem og tókst“, en
einnig segir þar að Bjarni og Málfríður hafi flutt frá Nýp vorið
1880.10 Síðar í minningum sínum segir Magnús frá hrepp-
stjóm Guðmundar Jónssonar á Hnúki, sem var snjall að koma
mönnum frá sveit og var Magnúsi minnisstætt hve snjall
hreppstjórinn var við Bjarna og er um það eftirfylgjandi saga:
Bezta sýnishomið, sem eg man af slíkum afrekum Guð-
mundar, er viðureign hans við Bjama þennan. En til þess að
menn átti sig á fyrirbrigðinu, verður að hafa fyrir því for-
mála nokkum. Bjami . . . var þá á bezta skeiði, væskil-
menni, en þá nýgiftur. Hafði gifzt um sumarið, en fekk svo