Breiðfirðingur - 01.04.1994, Blaðsíða 127
Al' Cl I. I ■: Y M D U DALASKÁl.DI
125
úl ljóðabækur, sem var sjaldgæft á þessum árum. Er í rauninni
furðulegt að Bjarna skyldi takast, jafnfátækur og hann var, að
koma út ljóðum sínum. Ef flett er nafnaskrám í Handritaskrám
Landsbókasafns þá er Helgi oft nefndur, m. a. er kveðskapur
hans þar í eiginhandarriti, hann birti oft eftir sig tækifær-
iskveðskap og er vitnað í skrá um hann í 4. nmgr. Ekki verða
nöfn Guðbjargar og Bjarna fundin í Handritaskrám. Þó væri
það með nokkrum ólíkindum ef svo reyndist, að duglegir
kvæðasafnarar á 19. öld hefðu ekki tekið neitt af kveðskap
þeirra í syrpur sfnar.
Annars hygg ég vafalaust, að ein meginorsökin fyrir því
hve ljóðabók Bjarna er sjaldgæf og eftir honum er nú lítt mun-
að sé sú að hún var prentuð á mjög lélegan pappír, því miklu
meira var lagt í pappírinn á ljóðabók Guðbjargar, hann er
miklu vandaðri. Al' honum geta menn þá lærdóma dregið að
nauðsynlegt er að láta prenta bækur og aðrar andlegar afurðir
á óforgengilegan pappír. Einnig er nauðsynlegt að höfundar
setji ekki ljós sitt undir mæliker, aðrir verða að vita af bókum
og þær verða komast í söfn og inn í bókaskrár.
Bjarni virðist að mestu hafa gleymst, og þótt hann verði
ekki talinn til stórskálda þá er hann fulltrúi rímara á sinni tíð.
Létt er oft yfir kveðskap hans og miklu meira er af gaman-
kveðskap í bók hans en hjá systur hans. Hann yrkir ævikvæði
öld eftir að talið hefur verið að sú kveðskapargrein sé undir
lok liðin og reiðhestatal í heilli sveit virðist vera frumlegt yrk-
isefni. Fremur er að hann hafi goldið kyns síns en notið, hefði
hann verið kona hefðu kynsystur hans fyrir löngu verið búnar
að lyfta nafni hans hátt á loft.
1. Grein þcssi var upphaflega samin fyrir afmælisritið Daganmn, sem annar ritstjóri
Breiðfirðings, Árni Björnsson. fékk er hann varð sexlugur 16. febrúar 1992.
Tilefnið var að ininna á gleymd skáld karlkyns. Grein þessi birtist hér lítið eitt
stytt. Fæstir lesendur BreiS/irÖings sjá þetta afmælisrit og því var talið rélt að birta
þctta hér að nýju.
2. Jón Guðnason. Dalamenn. II. Rv. 1961.32.
3. Dalcmienn. II. 284.