Breiðfirðingur - 01.04.1994, Blaðsíða 75

M I N N I N G A R
73
maður og sterkur tók mig þá á bakið, og bar mig yfir mestu
torfærurnar.
Loks komum við að bátnum, sem ég held að Sturlaugur hafi
átt, og urðum við nú að leggja út árar og róa út í Skáley. Þar
þurftum við að taka mann sem átti að fara með okkur. Hann
hét Elevarður Jónsson, bóndi í Skáley. Ekki töfðum við þar
lengi, enda var nú bráðum orðið bjart af degi. Veðrið hélst enn
gott, en var þó að byrja að blása af útsuðri, en það var mót-
vindur fyrir okkur, þó var lygnt á milli eyjanna og sjólaust. En
er við komum út undir Hrappsey hvessti að mun. Isleifur
stakk þá upp á því að koma við í Hrappsey og vita hvort
Andrési fyndist fært út yfir Breiðasund, og varð það úr. Við
komum þar heim og var tekið vel, eins og vænta mátti.
Andrés, sem var orðlagður sjómaður, sagði að víst væri fært
út yfir, en auðvitað yrði hvasst í hryðjunum og viðbúið, að
taka yrði nokkra bóga, þar sem ekki væru líkindi til þess að
þeir gætu dregið á árum. Þá vildu þeir fá Andrés með sér, því
að ísleifur treysti Sturlaugi víst ekki of vel. Sagði hann að ef
Andrés ekki fengist með, myndi hann ekki fara lengra. ísleifur
hafði nokkru áður misst bróður sinn og frænda í sjóinn, og var
í honum einhver óhugur. Það varð því úr að Andrés bjó sig út
og kom með okkur.
Fyrst gekk allt vel út úr lendingunni en brátt tók að hvessa
og sjór að versna svo að ógerlegt var að draga nokkuð á árum.
Var þá undið upp segl og stefnan tekin eins sunnarlega og
hægt var. Við vorum nú á sundinu miðja vegu í átt að Bíldsey
- var þá borið um, og snúið við og beitt upp í vindinn, sem
unnt var. En ekki vannst mikið á, og urðum við að sigla 3 eða
4 bóga fram og aftur og vorum þó ekki komin út undir Þóris-
hólma, sem er svo til á miðju sundinu.
Allt í einu kom skörp vindhviða með éli og slitnaði þá drag-
reipið, sem Sturlaugur hélt. Seglið féll út í sjó, og báturinn tók
mikla veltu, svo að hann varð hálffullur af sjó. Ég sá þá aust-
urtrog fljóta að fótum mér og flýtti mér að ná því, áður en að
það flyti út. Þá byrjaði ég að ausa eins og ég hafði kraftana til.
Karlarnir gátu nú dregið inn seglið, lagt út árar og haldið bátn-