Breiðfirðingur - 01.04.1994, Blaðsíða 51

REKI Á RAUÐASANDI
49
þénuðu þær vel til að geyma í fóðurbæti sem þá var farið að
nota í nokkrum mæli.
A þriðja áratugnum rak á Lambavatni tunnu eina mikla og
reyndist full af hreinum spíritus. Þetta þótti hinn mesti happa-
reki, en var lljótlega flutt á hendur hreppstjórans í Króki. Hon-
um var falið að innsigla tunnuna þá arna og gerði liann það
með sínu eigin innsigli. Sagt var að sonum hans væri full-
kunnugt um hvar karl faðir þeirra varðveitti innsigli sitt og
gerðist nú glatt á hjalla á Miðsandi og kanske víðar. Fór svo
fram um hríð.
Þá berst sýslumanni nafnlaust bréf þar sem kært var um
meðferð innihalds tunnunnar. Sá hann sér ekki annað fært en
að skipa hreppstjóra að hella vökvanum niður. Það var gert á
þann hátt að innihaldinu var hellt á önnur ílát og þegar þessi
vanalegu voru orðin full var gripið til þess ráðs að nota gúmm-
blöðrur sem rak oft og voru frá einhverjum erlendum veiðar-
færum. Þær hafa tekið svona 15 lítra. En smáannmarka höfðu
þær því að innanverðu voru þær þaktar hvítu talkúmi og litaði
það vínandann, sem eftir það var kallað hvítvín. Hrepp-
stjóramaddaman sagði frá því að slæmt ástand hefði verið á
fiðurfé sínu eftir niðurhellinguna, því þegar pútur hennar hefðu
fengið sér að drekka úr læknum hefði gripið þær nær óstöðv-
andi þorsti sem enti með meðvitundarleysi. Púddur hennar
voru sem sé með hinn mesta hænuhaus, að hennar sögn.
Við Saurbæjarkirkju sagði hreppstjórafrúin frá því að nú
væri búið að hclla niður miðinum sem hefði verið í tunnunni
frægu, en lítið hefði verið eftir því hún hefði verið orðin
ryðguð og lek. Mörgum varð á að brosa og frændi hennar,
maður nokkuð sérstakur, sagði: Já frænka mín, en það vita nú
allir að það er þykkt járn í þessum tunnum.
Það er ekki loku fyrir það skotið að svipaðan reka sé á
stundum að finna á fjörum Rauðasands nú á seinni árum. Sagt
er að þar hafi hinir og þessir reikað um sanda sér lil heilsu-
bóta, þó þeir séu ekki að jafnaði kenndir við slíkar göngur.
Segja má að allt það timbur sem Rauðsendingar notuðu til
útihúsa væri rekið, þ.e.a.s. fram að stríði. Eftir það fóru bygg-
4 Breififirfiinf’ur