Breiðfirðingur - 01.04.1994, Blaðsíða 113
A F CLEYMDU DALASKALDl
1 1 1
skrá Gunnars Hall og skrá Klose um bækur í Kiel og Köln, þá
er þessi ljóðabók hvergi. Aftur á móti er bók Guðbjargar í
tveimur hinum fyrrnefndu, svo að ekki hefur hún þar goldið
kyns síns. Eini staðurinn í prentuðum skrám þar sem ég hef
séð ljóðabók Bjarna er í skrá um íslenska safnið í Háskólanum
í Leeds, en þar er bók Guðbjargar ekki. Þegar flett er söluskrá
Bókasafns Þorsteins Þorsteinssonar sýslumanns Dalamanna
þá eru Bjarna Arnasyni, auk fyrrnefndrar Ijóðabókar, eignaðar
„Tvennar vikubænir með sálmum út af bænunum. Rv. 1884.“
Það kver er alls 60 síður. Allar bækur þessara systkina eru til í
Landsbókasafni, en bænakverið er ekki í Háskólabókasafni,
aftur á móti eru þar tvö eintök af ljóðmælum Guðbjargar. Hér
er gott dæmi um að stórar, prentaðar bókaskrár um einkasöfn
eru ekki tæmandi um bækur útgefnar á íslandi þótt það haldi
margir, því að sumir höfundar, og þarf ekki skáldkonur til,
sjást þar alls ekki.
Lítill vafi virðist mér á að höfundur bænanna sé sami Bjarni
sem Gaman og alvöru gaf út, þótt þeirra sé ekki getið að neinu
í fyrrnefndum æviskrám og aðeins í bókaskrá Þorsteins Dala-
sýslumanns. Fyrir því sýnast mér m. a. vera þau rök, að í for-
mála fyrir bænakverinu talar hann mikið um að hann sé ólærð-
ur. Aftan við formála höfundar er þessi klausa:
Eptir áskotun rithöfundarins Bjarna Arnasonar, læt jeg í ljós
álit mitt á tvennum vikubænum . . . Þar kemur fram hrein
trúarviðurkenning, í hjartnæmum, áhrifamiklum og auð-
mjúkum anda . . . jeg álít því að öllu leyti vanvirðulaust,
bæði fyrir ritsmiðinn og þjóð vora, þó bæklingurinn komi
fyrir almennings sjónir. Þessu til staðfestingar er nafn mitt:
Helgi Arnason.
Aður hefur komið fram, að Bjarni átti einmitt bróður með
þessu nafni og hafði hann viðurnefnið „fróði". Um hann er
víða getið,4 miklu víðar en systkinanna sem gáfu út bækur.
Helgi var vel að sér í trúarefnum og þess vegna áleit ég mjög
sennilegt að hann hefði skrifað þetta fyrir bróður sinn. Það er
þó ekki svo, því að Björn Magnússon prófessor fullyrðir að