Breiðfirðingur - 01.04.1994, Blaðsíða 114
1 12
B R E I Ð F I R Ð I N G U R
hér sé átt við Helga Árnason (1857-1938), sem þá var prestur
í Nesþingum,*’ enda miklu eðlilegra fyrir höfundinn að leita
eftir slíku áliti hjá prestlærðum manni heldur en hjá leik-
manni, þótt fróður væri í trúarefnum.
Ekki get ég fundið að neitt hafi verið skrifað um þessi kver
Bjarna, honum var minni sómi sýndur en skáldkonunni, sem
fékk þó skammir.
Ævikvæði og lífshlaup
Æviferil Bjarna er hægt að rekja af nokkurri nákvæmni, því að
seinasta kvæðið í ljóðabók hans heitir: „Stutt ágrip af lífs-
hlaupi höfundarins.“ Þetta er ævikvæði, en sú kveðskapargrein
á „að hafa lagst niður á 18. öld.“2 * * 5 6 Hér ruglast með öðrum orð-
urn vísindin illilega, því um þetta kvæði hefur verið þagað. 1
kvæðinu rekur höfundur lífshlaup sitt sem svo sannarlega
virðist ekki hafa verið dans á rósum.
Hér verður reynt að rekja æviferilinn eftir kvæðinu, en ekki
var flett kirkjubókum þótt fróðlegt væri að kanna hvort öll
vistaskipti hefðu verið bókfærð. Ekki er kvæðið vel ljóst um
allar ársetningar og því mögulegt að einhvers staðar sé þar
ónákvæmni, en stuðst var við fyrrnefnda æviskrá hans í Dala-
mönnum og því sem þar er sagt um foreldra hans.7
2. Barnfæddur á bænum Á,
byrjaði svona lífið,
rnóður flæktist minni frá,
myndaðist raunakífið.
Eins og fyrr sagði var Bjarni fæddur 1827, en Jón Guðnason
hefur ekki fundið dagsetningu og ekki kemur fram hjá honum
að hann hafi verið fæddur á Á á Skarðsströnd. Hann fór inn í
Saurbæ í fóstur, en nefnir ekki bæinn (3. er.): „aðgæzlan því ei
var stór, / af því tjón hlaut gista.“
5. Bringuteinar brotnuðu,
brátt er þetta skeði;