Breiðfirðingur - 01.04.1997, Page 10
8
BREIÐFIRÐINGUR
áfram. En þó laxveiðilög Jónsbókar séu í mörgum greinum
góð og hagkvæm þá séu þau ekki fullnægjandi núverandi og
væntanlegum þörfum, þess vegna þurfi ný „hagfelldari veiði-
lög” um laxveiðar.
Hjálmur Pétursson gat þess, er hann hafði lokið lestri bæn-
arskrárinnar, að nú lægi einungis fyrir að athuga hvort þessu
máli væri gaumur gefandi, hvað hann vonaði. Þetta mál væri
um einn af bjargræðisvegunum sem þyrfti verndunar við.
Sveinn Níelsson prófastur á Staðastað, þingmaður Snæfell-
inga, kvað þá skoðun lengi hafa verið almenna að ekki þyrfti
laxinn að spara, það mætti veiða hann ótakmarkað. Það væri
hins vegar nauðsynlegt að fyrirgirða með lögum að laxveiðin
yrði eyðilögð, sem ekki mundi dragast lengi með þeirri aðferð
sem nú væri notuð, þar sem útlendingar væm famir að hjálpa til.
Olafur Pálsson (1814-1876) dómkirkjuprestur og prófastur í
Reykjavrk, konungkjörinn varaþingmaður „andlegu stéttarinnar”,
kvaðst hafa 8 ára reynslu af því „... hversu hræðilega ómildilega ...”
laxveiðin hafi verið stunduð, einkum frammi við árósana.
Jón Bjarnason (1807-1892) bóndi í Ólafsdal, þingmaður
Dalamanna, sagðist hafa reynslu fyrir því að uppræta megi
lax- og silungsveiði. Það hefði hent sig á eignarjörð sinni að