Breiðfirðingur - 01.04.1997, Qupperneq 29
VÖLUNDURINN FRÁ BÚLANDSHÖFÐA
27
Eitt af því, sem mér var uppálagt að gera, meðan ég var
nemi, var að hita kaffi og færa Eyvindi og konu hans um sjö-
leytið á morgnana. María dóttir þeirra svaf í herbergi við hlið-
ina. Þegar hér kemur sögu var ég ásamt öðrum lærlingi í her-
bergi fyrir ofan smíðaverkstæðið. Svo skeður það rétt fyrir
sólstöðurnar 1918, að ég vakna við að kvenmannsrödd kallar
„piltar“. Ég lít á klukkuna, og hún er þá um fimm. Ég halla
mér aftur. En þrívegis er eins og með hálftíma millibili kallað
„piltar“. Þegar ég kem með kaffið yfir til Eyvindar, segi ég, að
það hafi verið ljóta sprellið í henni Maríu í nótt, hún hafi vakið
okkur hvað eftir annað. Hann þvertekur fyrir, að hún hafi
hreyft sig og liggi enn í sínu rúmi. Að svo búnu fór ég niður til
minna smíða. En þegar nokkuð er liðið á morguninn kemur
Gísli ísleifsson, skrifstofustjóri í stjómarráðinu, og er erindið
að fá kistu utan um dóttur sína, sem dáið hafði um nóttina.“.
- Manstu nokkrar jarðarfarir sérstaklega?
„Jafnframt því sem Eyvindur lét smíða líkkistur var hann
útfararstjóri. Hann hafði mig oft með sér við jarðarfarir, og átti
ég þá að líta eftir einu og öðru og aðstoða ef með þurfti. Þegar
Tryggvi Gunnarsson var jarðaður, sem var skömmu eftir vet-
urnætur 1917, var mér skipað að fara niður í Hafnarstræti, þar
sem Tryggvi hafði búið, og fylgjast með útburði kistunnar
eftir húskveðjuna. Hún var einnig borin þaðan alla leið til
kirkju og skiptust menn á miðja vegu. Ég gekk í humátt á eftir
og veitti því athygli, að afturendinn, sem var þyngri, fór að
síga ansi mikið, en þar héldu undir kistuna einhverjir öldung-
ar, sem ég bar engin kennsl á. Eftir því sem nær dró kirkjunni
seig kistan meira og meira, uns hún var alveg komin niður að
jörðu. Ætti ég að standa í stykkinu sá ég þann kost vænstan að
taka undir afturendann og bera hann þannig með líkmönnun-
um, uns hún var komin á skammelin.
Jarðarför Ragnheiðar, konu Hannesar Hafstein, er mér
minnisstæðust, en hún fór fram seint í júlí 1913. Ég kom
ekkert nálægt kistusmíðinni, enda þá nýbyrjaður að læra, en
var hafður til aðstoðar í ráðherrabústaðnum, þar sem tvær
samliggjandi stofur voru á þrjá vegu klæddar bogamynduðum