Breiðfirðingur - 01.05.2015, Page 76
BREIÐFIRÐINGUR76
að leitast við að gera menningarminjar að vöru fyrir ferðamennina.
Ákvörðun um uppbyggingu á menningarferðaþjónustu verður þess
vegna að byggja á markaðsfræðilegum grunni, en ekki á aðferðum
um varðveislu menningarminja. Nálgun ferðamannsins að vörunni
eða upplifuninni er líka misjöfn. Á meðan sumir skipuleggja sína ferð
þannig að allt sé fyrirfram ákveðið leggja aðrir af stað með það að
leiðarljósi að skoða það sem þeir sjá á leiðinni.2 Báðar þessar nálganir
geta hentað þeim sem skoða sýningarnar tvær. Skiltasýningin er þannig
uppsett að ekki er nauðsynlegt að skoða hana alla í heild til að hafa
af henni gagn og gaman, heldur standa skiltin sjálfstætt og þurfa ekki
endilega að skoðast sem samfella. Sögusýningin gæti síðan hentað þeim
sem kjósa skipulagðari ferðalög. Samspil menningarferðaþjónustu og
sagnfræðirannsókna er mikið í þessu verkefni, enda um sögusýningar
að ræða. Segja má að ákveðinn samnefnari sé milli þessara tveggja
fyrirbæra: Áhugi og forvitni.3 Þetta er góður samnefnari og líklegur til
árangurs. Ferðamenn hafa vissulega áhuga á því sem þeir skoða. Sá
áhugi er þó fljótur að dvína ef efnið sem haft er til sýnis er ekki sett
saman af jafnmiklum áhuga. Mikilvægt er að þær sagnfræðiupplýsingar
sem koma fram á sýningum séu unnar af áhuga og fagmennsku. Það
er fátt meira óspennandi en að lesa sýningartexta sem er illa unninn
og jafnvel fræðilega hæpinn. Þær sagnfræðiupplýsingar sem notaðar
verða í þessu verkefni eru unnar af reyndum fræðimönnum á sínu sviði.
Vinna við þetta verkefni hófst í júní 2013, þegar höfundar voru ráðnir til
að vinna að hugmyndavinnu við hönnun þeirra tveggja sýninga sem hér
eru til umfjöllunar. Hluti þeirrar vinnu var þriggja daga vettvangsferð
sem var farin um Breiðafjarðarsvæðið. Tilgangur þeirrar ferðar var
meðal annars að finna heppilega staði fyrir skilti, sem og að finna
sýningarými fyrir sögusýninguna. Alls voru 18 mögulegir skiltastaðir
og tíu sýningarými heimsótt. Í lok sumars skiluðu höfundar skýrslu þar
sem niðurstöður vinnunnar voru kynntar ásamt hugmyndum að útfærslu
verkefnanna. Í kjölfarið unnu höfundar meistaraverkefni sín í hagnýtri
menningarmiðlun, þar sem þessar hugmyndir voru útfærðar nánar.
2 McKercher og du Cros, Cultural tourism, 6–8.
3 Már Jónsson, Menningartengd ferðaþjónusta og sagnfræðirannsóknir, 327.