Breiðfirðingur - 01.05.2015, Page 112

BREIÐFIRÐINGUR112
klöguðu til sýslumanns sem staðfesti að Brimarar hefðu konungs leyfi
til rekstursins. Þar sem leyfi þeirra var til þriggja ára urðu Aldinborgarar
að bíða þann tíma þar til þeir gátu sótt um leyfi fyrir Kumbaravog og
Nesvog á ný.
Nesvogur er lítill en djúpur vogur norðvestan í Þórsnesi, einungis
um það bil kílómetra frá miðbæ Stykkishólms. Ekki má rugla voginum
saman við langan og mjóan fjörð með sama nafni sem liggur að
norðaustanverðu inn í Þórsnesið og sker nesið næstum í tvennt.
Aldinborgurum tókst að endurheimta leyfð sitt fyrir Kumbaravogi
og Nesvogi þrem árum eftir að þeir höfðu misst það í hendur
Brimara. Brimarar notfærðu sér lélega landafræðikunnáttu við hirð
Danakonungs til þess að fá leyfi fyrir Stykkishólmi. Upphófust mikil
bréfaskrif milli Brima, Aldinborgar og Kaupmannahafnar sem snerust
um hvort Nesvogur og Stykkishólmur væru sömu hafnirnar eða
tvær mismunandi. Brimarar lögðu fram vitnisburð Íslendinga um að
Nesvogur og Stykkishólmur væru tvær aðskildar hafnir. Íslendingarnir
hafa væntanlega viljað hafa sem mesta verslun nálægt sér og ekki
myndi skaða að láta kaupmenn keppa sín á milli um verð og kjör. Í
þessa átt bendir og að einnig er kvartað um að Aldinborgarar notuðu
skip sem hefði einungis 80 lesta burðargetu sem væri fráleitt nægilegt
til að sjá svæðinu fyrir nægilegum nauðsynjum. Með þessu var lagður
grundvöllurinn að Stykkishólmi sem verslunarstað.
Frá tíma verslunar Brimara í Kumbaravogi eða Nesvogi hefur varð-
veist legsteinn yfir leg skipstjóra eða kaupmanns frá Brimum. Hann var
í kirkjugarðinum að Helgafelli en er nú varðveittur á Þjóðminjasafninu
í Reykjavík. Steinninn er stór, 158 cm á hæð, 85 cm breiður og 12
cm þykkur, úr sandsteini. Stærð steinsins bendir til að allmikill fyrir-
maður hafi verið jarðsettur þarna. Höggnar eru í steininn myndir af
guðspjallamönnunum fjórum og tvö skjaldarmerki. Á rönd steinsins
er eftirfarandi áletrun: „Anno 1585 3 júní dó Claus Lüde frá Brimum,
hinn gamli. Megi guð vera honum líknsamur.”3 Það má velta upp þeirri
spurningu hvort alltaf sé ráðlegt að flytja fornmuni í Þjóðminjasafnið?
3 Anno 1585 de. 3. Junius starff clawes lüde van Bremen der olde. Dem gadt gnedich seij.