Breiðfirðingur - 01.05.2015, Síða 146

BREIÐFIRÐINGUR146
framan Vog á leið frá Arnarbæli að Kjarlaksstöðum og mamma hennar
sagði að nú yrðu þær að tala lágt því Hólmfríður lægi á líkbörunum.
Björg hafði þá nýlega fylgt Hólmfríði frá Arnarbæli og upp að Vogi, þá
var hún mjög ern og hress en bogin og útslitin af elli.
Hver á sína sögu
Já, þannig átti hver af þessum nýju Breiðfirðingum sína sögu af Norður-
landinu; Guðfinnur og Jóhanna Hólmfríður, Ólafur og Ingibjörg. Og
öll áttu þau það sameiginlegt að flytjast á eftir börnunum sínum í nýj-
an landshluta í leit að betra lífi, fjarri ógnum hafíss og kulda. Það átti
ekki fyrir þeim Guðfinni og Jóhönnu Hólmfríði að liggja að fara aftur
norður enda lítið þangað að sækja. Einkadóttirin Agnes þurfti þeirra
með, með öll sín börn, enda ekkja á miðjum aldri, þá ófrísk að fimmt-
ánda barninu sínu. Og hún og Björn maður hennar sýndu foreldrum
sínum svo sannar lega ræktarsemi og skírðu börnin sín í höfuðið á þeim:
Guðfinnur, Hólmfríður, Ólafur og Ingibjörg.
Ólafur kann að meta nöfnin og vefur þeim inn í vísur um barna-
börnin:
Agnes, Björn og Ólafur
Inga, Valli, Hallgrímur,
Gvendur, Jón og Guðfinnur,
Gústa, Steinunn, Hólmfríður.
Guðfinnur og Hólmfríður voru lengst af í húsmennsku á Fellsströnd
en bjuggu í Litlu-Tungu 1881-1883. Guðfinnur dó 1894, fimm árum
á undan konu sinni. Þau eru bæði grafin í gamla kirkjugarðinum á
Staðarfelli og er máður en þó læsilegur legsteinn yfir Guðfinni. Þar
stendur: Guðfinnur Helgason bóndi á Litla-Bakka í Miðfirði. Hjá þeim
er jarðaður lítill drengur, barnabarnabarn þeirra, móðurbróðir minn,
óskírður, sem Guðfinnur og Sigurbjörg, afi minn og amma, misstu í
Litla-Galtardalnum. Rétt hjá hvíla svo langafi og langamma, Björn og
Agnes, hlið við hlið, en Agnes fékk seinni mann sinn Helga Dagsson til
þess að útbúa legstein yfir Björn. Engir steinar eru yfir konunum!