Breiðfirðingur - 01.05.2015, Side 147

BREIÐFIRÐINGUR 147
Aftur norður
Norðurlandið togaði hins vegar sterkt í Ólaf Björnsson, langalang-
afa minn, þótt þrír synir hans, Björn, Matthías og Daníel, hefðu flutt
vest ur í Dali og einnig Ólína dóttir hans um skeið. Ólína bjó í Gerði
í Hvammssveit 1879–1881 ásamt Jóni Brandssyni manni sínum, en
Daníel bróðir hennar bjó tvö ár í Hvammi í sömu sveit.
Ólafur, þessi mikli gleðimaður, hestamaður og hagyrðingur, hefur
sjálfsagt alltaf saknað góðu gömlu daganna í Hrútafirðinum og Stranda-
sýslunni meðan hann var enn ungur og kjarkmikill. Og hann yrkir:
Gleðin tingast gömlum hjá
gremjan springur brýna.
Nú vill hringanjörður sjá
Norðlendinga sína.
Og þar kom að hann
flutti aftur norður um
1880 og átti þar sín síð-
ustu ár, býsna sáttur við
sitt þótt börnin, nú upp-
komin, héldu áfram að
deyja. Árið 1883 reyndist
honum þó þungt. Þá lést
Ólöf dóttir hans ógift frá
ungri dóttur og Daníel
son ur hans aðeins 22
ára, bóndi í Hvammi í
Hvamms sveit, einnig frá
ungri dóttur. Konu sína,
Ingibjörgu, missti hann
sama ár, 66 ára gamla. Þá
átti gamli maðurinn eftir
16 ár ólifuð.
Hann lést 77 ára árið
Matthías Ólafsson (1855–1937) bóndi á Orra hóli
á Fellsströnd. Fæddur á Hlaðhamri í Hrúta firði,
Strandasýslu. Fluttist vestur á Fells strönd um þrí­
t ugt.