Ófeigur - 15.05.1956, Blaðsíða 51

ÖFEIGUR
49
Hlutverk málfærslumanns var þá aðallega að sjá um
samningana viðvíkjandi umræddri sölu og leigu. Þess
vegna fór Guttormur heim til frú Blöndal, og var nokk-
uð rætt um þetta málefni. Síðan ræddi Guttormur við
Ólaf Þorgrímsson. Sama kvöld hringir Hermann Jón-
asson til Guttorms og innir hann eftir hvernig gangi
með samningagerðina og leigu húsnæðisins. En þetta
sama kvöld vaknaði hugur hjá kaupsýslumönnum að
styðja fyrri eigendur til að halda verzluninni áfram.
Tók Guðiaugur þá málið að sér, svo að það kom aldrei
á snæri Guttorms, og var hann ekki við það riðinn
nema part úr degi. Dómarinn spyr nú Guttorm, á
hverskonar vegum Hermann hafi verið í þessu sam-
tali. Skýrir Guttormur svo frá, að Hermann hafi hringt
sig upp og sagzt hafa frétt, að hann ætti að sjá um
samningana og lét í ljós, að bankastjóri Búnaðarbank-
ans sé orðinn áhyggjufullur út af því hve samningar
þessir dragist á langinn, og spurði hvort samningum
mundi ljúka fljótlega. Ekki sagði hann neitt um á
hvers vegum hann ræddi málið. Samtalið var stutt,
og síðan farið inn á önnur efni. Þrem dögum síðar
er Hermann kvaddur fyrir réttinn til að gera grein
fyrir samtalinu við Guttorm. Hermann 'segir að eftir
því sem hann geti bezt munað, hafi hann frétt, að
Guttormur væri með málið fyrir frú Blöndal, og þess
vegna segist hann hafa talað einu sinni við Guttorm
og spurt hvernig málið gengi. Ástæðan var sú, að
bankastjóri og bankaráð hafi haft áhyggjur út af því
hve samningar um skuldir Ragnars Blöndal gangi seint.
Á því stigi töldu þeir vafasamt, að skuldirnar væru
nægilega tryggðar. Segir Hermann að sig minni, að
bankaráðið hafi á tveim fundum rætt málið og talið
nauðsynlegt að flýta samningum og tryggja skuidir.
Þetta hafi verið ástæðan til að hann átti samtal við
Guttorm. Hermann bætti því við, að hann hafi af sömu
ástæðu staðið í sambandi við Ölaf Þorgrímsson, til
að fylgjast með gangi málsins.
*
Þegar málið hafði verið rannsakað allítarlega fram
í júlímánuð, var ég kvaddur til viðtals og spurt hvort
ég óskaði málfærslumanns og hvern ég vildi fá. Bað
ég um frest til að útvega verjanda. Lét jafnframt
bóka, að úr því að Hermann Jónasson vildi beina þess-