Ófeigur - 15.05.1956, Blaðsíða 20

Ófeigur - 15.05.1956, Blaðsíða 20
18 ÓFEIGUR upphaf að frelsisstríði til að losa Eystein og stuðnings- lið hans endanlega úr hinum niðurlægjandi samvistum við sína íhaldssömu stallbræðiu*. * Ráðherrar Framsóknar virðast hafa verið seinir að uppgötva spillingu samstarfsmanna sinna, því að á stjórnarheimilinu hefur allt verið í mikilli friðsemd og vináttu fram að flokksþingi. Báðir flokkamir hafa lagt milljarðsfjórðtmg í sköttum á landsfólkið og skipt því bróðurlega. Á Vellinum hafa stuðningsmenn beggja flokka skipt með sér til helminga hinum ótalmörgu matarholum, sem veita milljónum amerískra dollara inn í fjármálakerfi landsins. * „Friðurinn“ um Völlinn nær miklu lengra heldur en til liðsodda stjórnmálanna og helmingaskiptamanna suður með sjó. Útvegsmenn verða að sækja erlenda sjómenn hundruðum saman til annarra landa. Bændur vilja fá erlent verkafólk í stríðum straumum, ef þeir geta. Útvegsmenn og bændur vita, að Völlurinn og allt, sem af honrnn flýtur, er þeirra mikli keppinautur um vinnuaflið. Ekkert væri eðlilegra en að útvegs- menn héldu fjölmenna fundi og bæðu stjórnina að segja Bandaríkjastjóm, að fyrst hún vilji vígbúa land- ið, þá verði hún að flytja hingað nægilegt starfsfólk til að vinna öll störf fyrir herinn. Vitaskuld ættu bænd- ur að taka undir þessa kröfu, og það því fremur sem víða horfir til landauðnar og á mörgum sveitaheim- ilum eru börn og gamalmenni að mestu ein við dag- leg framleiðslustörf. * En engar slíkar ályktanir koma frá framleiðendum til landsjpg sjávar. Ekki féll heldur eitt orð í þessa átt frá 400-manna fundi Framsóknar. Ástæðan er auðsæ. Allar stéttir landsins líta hýrum vonaraugum á Völlinn og allar þær tekjulindir, sem standa í sambandi við hann. Án Vallarins mundu Eysteinn og Gunnar Thoroddsen búa við sama ástand eins og ríkti hér 1947—48. Bíl- amir stæðu hundruðum saman vanhirtir á aðalgötum Reykjavíkur. Hinar dýru vinnuvélar bændanna mundi skorta eldsneyti. Bændumir byrjuðu að leita að göml- um sláttuvélum og aktýgjum, til að reyna að komast hjá að nota aftur orf og ljá við heyskapinn. Ferðir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Ófeigur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ófeigur
https://timarit.is/publication/1352

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.