Skessuhorn - 03.06.2015, Blaðsíða 34

34 MIÐVIKUDAGUR 3. JÚNÍ
Sjómannadagurinn
Skeifunni 3h ll Sími: 588 5080 ll dynjandi.is
Öryggis- og
hlífðarfatnaður
Dynjandi býður upp á hlífðar- og öryggis fatnað
sem uppfyllir ströngustu kröfur markaðarins.
Hafðu samband og við aðstoðum!
Ragnar Konráðsson frá Hellis-
sandi er skipstjóri á línuveiðiskipinu
Örvari SH sem gert er út frá Rifi á
Snæfellsnesi. Það er sjálfsagt ekki
á marga hallað þó hann sé talinn í
hópi með reyndustu línuveiðiskip-
stjórum Íslands. Við hittum hann
um ásamt dóttursyninum Erni Leví
Heimissyni um borð í Örvari þar
sem skipið lá í Rifshöfn. Fyrr um
morguninn hafði Ragnar komið
að landi með sjötíu tonna afla eft-
ir nokkurra daga veiðiferð. Þar af
voru 50 tonn af vænum þorski.
Ævintýraleg aflabrögð
„Ég hef aldrei upplifað annað eins
fiskirí og nú í vetur, þrátt fyrir þetta
erfiða tíðarfar sem er búið að vera.
Fiskgengdin nú í maí er búin að
vera með hreinum ólíkindum. Það
er þorskur út um allt. Þetta er mjög
vænn þorskur sem við erum á fá
á línuna. Hann er um það bil 1,2
kílóum þyngri en hann hefur verið.
Við höfum haft 4,5 til 5 kílóa með-
alþyngd á slægðum þorskinum í
hverri veiðiferðinni á fætur annarri.
Þetta eru ótrúlegar tölur. Þorsk-
stofninn er greinilega mjög sterk-
ur nú um stundir. Það verður mjög
spennandi að sjá hvað blessuð Haf-
rannsóknastofnunin leggur til nú í
byrjun júní um það hvað verði veitt
á næsta fiskveiðiári af þorski. Ég
trúi ekki öðru en það verði aukið
við kvótann. Það er eitthvað mikið
að ef svo verður ekki. Þá eru þetta
ekki vísindi heldur eitthvað annað,“
segir Ragnar.
Skipstjóri í rúman
aldarfjórðung
Skipstjórinn á Örvari veit hvað
hann syngur því hann er reynslu-
bolti með góða tilfinningu fyrir
sveiflum náttúrunnar. Hann hef-
ur fylgst lengi með þróuninni. „Ég
tók við mínum fyrsta báti sem skip-
stjóri 1. maí 1989. Þetta kom bara
upp í hendurnar á manni. Þá varð
ég skipstjóri á Saxhamri SH. Ég var
með hann þar til í ágúst 1993. Þá
kom fyrri báturinn sem hefur bor-
ið nafnið Örvar SH. Ég tók svo við
þessum Örvari sem ég er með núna
í byrjun árs 2008. Þetta er því 22.
árið sem ég er með bát með Örv-
arsnafninu. Við höfum gegnum
tíðina bara róið með línu og net.
Við erum búnir að róa núna í 12 ár
með beitningavél bæði á þeim Örv-
ari sem nú er og svo þeim gamla,“
segir Ragnar. „Besta fiskirí sem ég
man reyndar eftir á ferlinum var
netarallið svokallaða sem við fórum
í 1998. Það var þó lítill afli þar mið-
að við þær tölur sem maður hefur
heyrt af úr netarallinu nú í vetur.“
Mikil þróun átt sér stað
Áður en lengra er haldið í spjallinu
og við búnir að ræða fiskiríið í vetur
er ekki úr vegi að fá Ragnar til að
segja aðeins af sjálfum sér. „Ég er
innfæddur Sandari af sjómannsætt-
um,“ slær hann föstu. „Faðir minn
hét Konráð Ragnarsson og var sjó-
maður og síðast lengi hafnarvörð-
ur í Stykkishólmi. Móðir mín hét
Þórný Axelsdóttir. Þau eru bæði
látin. Ég ólst upp á Hellissandi. Á
sjónum byrjaði ég strax 16 ára gam-
all árið 1973 og hef verið þar síð-
an. Það var á báti sem hét Svanur
SH. Hann var gerður út héðan frá
Rifi og Markús Þórðarson var skip-
stjóri, frægur aflamaður og sögu-
maður. Þetta var síðasta vertíðin
hans til sjós og dýrmætt að kynnast
slíkum manni.“
Það var annað að vera á sjó þá en
í dag. Ragnar skipstjóri sýnir blaða-
manni skip sitt. Örvar SH er glæsi-
legur og afar vel við haldið. Snyrti-
mennskan er alls staðar í fyrirrúmi.
Meira að segja vélarrúmið er tand-
urhreint. Aðbúnaður áhafnar er
afar góður þar sem hver hefur sinn
klefa. Borðsalurinn er eins og stáss-
stofa. Þessu var öðru farið þegar
Ragnar var að byrja til sjós. „Svan-
ur SH var einn af þessum svoköll-
uðu Svíþjóðarbátum sem kallað-
ir voru því þeir voru smíðaðir þar.
Þetta var svona blöðrupungur úr
eik og við vorum á honum á net-
um. Sjóveikin var nú að drepa mig
frameftir öllu þannig að ég var hálf
blendinn til þess hvort ég kynni við
þetta sjómannslíf eða ekki. Þess-
ir bátar voru ægilegir koppar, fýlan
um borð í þeim, uss! Maður vakn-
aði alltaf með kökkinn í hálsin-
um. Það var slagvatnsfnykur, menn
reyktu alls staðar um borð og svo
var það lyktin frá kabyssunni. Við
vorum átta þarna um borð. En ég
hélt þetta út og er enn að og á ver-
tíð númer 42.“
Lærðu í Ólafsvík
Ragnar hefur verið svo gott sem
stanslaust á sjó hvert einasta ár
síðan þetta var. „Undantekning-
in var þegar ég var að læra til skip-
stjóra. Okkur var kennt í Ólafsvík
tvær haustannir í röð. Við sem tók-
um námið og vorum sjómenn rér-
um allt árið nema þessi tvö haust að
við settumst á skólabekk og vorum
þar fram að jólum. Svo eftir ára-
mót fórum við á vertíð. Við vorum
margir þarna, gott ef ekki einir 15
menn á ýmsum aldri. Þetta var um
1985. Ég fór því tiltölulega seint í
skólann og hafði þegar þar kom við
sögu gegnt öllum störfum um borð
í fiskibát nema vera kokkur.“
Aðspurður segir Ragnar að þeir
séu 14 í áhöfn Örvars í dag. Lítil
hreyfing sé á mönnum. „Við erum
alltaf nokkurn veginn sami stóri
kjarninn. Eiginlega má segja að
áhöfnin sé 15 manns því við höf-
um alltaf einn mann til afleysinga
ef eitthvað kemur upp á eða menn
þurfa frí.“
Gullfiskaminnið getur
komið sér vel
Síðustu sex til sjö árin hafa þeir á
Örvari stundað veiðar út af Norð-
urlandi á haustin og þá landað
mest á Siglufirði. Þorsk- og ýsu-
aflanum er svo ekið til vinnslu hér
á Hellissandi en meðaflinn fer á
markað. „Við erum ágætlega sett-
ir með kvóta og menn eru sátt-
ir enda varla annað hægt þegar
fiskast svona vel. Nú fer báturinn
í slipp 15. júní. Við förum svo aft-
ur á veiðar eftir verslunarmanna-
helgi. Við höldum okkur mest
djúpt í Kolluál og Norðurkantin-
um svokallaða.“
Þrátt fyrir nútíma þægindi á
stórum og vel búnum báti þá neitar
Ragnar því ekki að stundum þurfi
hörku til að sækja á Íslandsmið
þegar stormarnir blása hvað verst
eins og gerðist í vetur. „Það koma
erfiðir dagar og svo góðir dagar.
Á góðum dögum er hitt fljótt að
gleymast. Það er gullfiskaminnið
sem heldur manni við þetta,“ segir
Ragnar og hlær sjálfsagt við end-
urminningar um storma vetrar-
ins. „Ef maður myndi allar bræl-
ur sem maður hefur lent í á æv-
inni þá væri maður nú ekki leng-
ur á sjó. En mér hefur alltaf geng-
ið vel og aldrei lent í neinum al-
varlegum slysum. Það er í mesta
lagi að menn hafi fengið skrámur.
Ég hef verið mjög heppinn. Það er
fyrir öllu að hafa aldrei lent í al-
varlegum óhöppum,“ segir Ragn-
ar Konráðsson að lokum.
mþh
Ragnar í brú Örvars SH ásamt Ólafi Rögnvaldssyni útgerðarmanni Hraðfrysti-
stöðvar Hellissands sem á bátinn. Ljósm. Alfons Finnsson.
Ragnar Konráðsson á Örvari SH 777:
Línuskipstjóri á sinni fertugustu og annarri vertíð
Ragnar Konráðsson skipstjóri á Örvari SH 777 ásamt Erni Leví Heimissyni
dóttursyni sínum sem situr í skipstjórasætinu. Ragnar er kvæntur Aðalheiði Aðal-
steinsdóttur og eiga þau fjögur börn og fimm barnabörn.
Örvar SH 777. Báturinn hét upphaflega Tjaldur II SH en var síðar seldur til Noregs
og hét þá Kamaro. Hann fékk svo Örvarsnafnið þegar hann var keyptur aftur til
Íslands. Ljósm. Alfons Finnsson