Heimsmynd - 01.10.1987, Blaðsíða 100

„Brautryðjandinn" Jon
Bon Jovi hinn viðkunn-
anlegi.
Taumleysi hefur lengi þótt
loða við þungarokkið - hér
eru þeir Steve Vai og Billy
Sheehan í hljómsveit Dave
Roth með allt á útopnu.
JoeyTempest, söngvari Europe
á fullri ferð í Höllinni.
um.
Svarið við síðustu spurningunni er ef til
vill bara kæfandi hiti og mannþröng, en
hætt er við að svörin við fyrri spurningun-
um tveimur vefjist meira fyrir mönnum.
Fyrir aldarfjórðungi máttu foreldrar á
Vesturlöndum horfa upp á börn sín tryll-
ast vegna popphljómsveitar nokkurrar
sem rætur átti að rekja til Liverpool af öll-
um stöðum. Þarna voru komnir Bítlarnir
með þá félaga Lennon og McCartney í
broddi fylkingar. Þótt þeir séu nú taldir
meistarar melódíunnar var tónlist þeirra
gjarnan afgreidd sem garg eða gaddavírs-
músík af ábyrgu fólki á sínum tíma. Mest
ust Bítlarnir. Ungt fólk hefur löngum ver-
ið ginnkeypt fyrir uppreisnargjörnum
mönnum. Nefna má svo ólíka menn sem
Paganini og Bing Crosby, Elvis og Franz
Liszt sem allir urðu fyrst vinsælir meðal
ungs fólks með því að hneyksla sér eldri
menn. (Einn kunningi greinarhöfundar
gengur svo langt að nefna Jesúm frá
Nazaret í þessu samhengi)
Þarna er einnig kominn hluti skýringar-
innar á vinsældum þungarokksins, en þó
ekki öll, því ekki þramma margir um með
skósítt hár, leðurklæddir og alsettir gödd-
um. Flestir láta sér nægja að setja Bon
Jovi á fóninn, loka að sér og hækka svo vel
í fermingarsamstæðunni.
f slenskur æskulýður hefur til þessa ekki
verið neitt sérlega hrifinn af þungarokki.
Að vísu var stofnað hér á landi félag
þungarokksaðdáenda fyrir nokkrum ár-
um og bar það nafnið Skarr, sem er fornt
sverðsheiti. Starf félagsins var nokkuð
öflugt um tíma og gekkst það fyrir tónlist-
arkynningum, myndbandasýningum og
utanförum á tónleikahátíðir. Á sama tíma
var hljómsveitin Drýsill að hasla sér völl
og áhuginn greinilega nokkur. Samt sem
áður lognaðist félagið út af, en að því er
greinarhöfundur best veit er enn farið í ár-
lega ferð á rokkhátíð sem haldin er við
Donington kastala á Englandi. Úti á landi
er þungarokksáhuginn talsverður og sum
pláss hreint og beint undirlögð.
Vinsældir hljómsveita á borð við Eur-
ope og Bon Jovi um þessar mundir eru þó
líklega alls óskyldar þessum þunga-
rokksáhuga. Raunar efast sumir eldri
þungarokksaðdáendur um að þessar
hljómsveitir eigi það skilið að vera
kenndar við þungarokk. Hvað sem því
líður verður því ekki á móti mælt að
Bon Jovi og Europe hafa gefið út ágæt
lög og þó svo að stundum fari lítið fyrir
frumleikanum eru þau ekki síður gríp-
andi fyrir vikið.
Styrkur þessara hljómsveita felst
þó líklega einna helst í góðri frammi-
stöðu á hljómleikum. Eins og sást og
heyrðist á hljómleikum Europe hér í
Reykjavík á dögunum kunna þessir
foringjar lagið á lýðnum og burtséð
frá tónlistinni voru hljómleikarnir
hin besta skemmtun með tilheyr-
andi lýsingu, reyk og sprenging-
fór í taugarnar á fólki að fjórmenningarnir
sem skipuðu Bítlana voru hárprúðir mjög
enda leið ekki á löngu þar til ótrúlegustu
menn fóru að greiða hártoppinn niður og
safna síðu hári. Fáa grunaði þó hvað í
vændum var.
Þótt flestir væru sammála um að tónlist
Bítlanna væri sígild var það ekki einungis
hún sem heillaði æskulýðinn. Hársöfnun
og hávær tónlist voru í rauninni bylting
gegn gildum foreldranna og á þessu þrif-
En hvað er þetta þungarokk? Eins og
ráðherrum er tamt að svara verður oft fátt
um svör þegar stórt er spurt. Þessi tegund
tónlistar spannar allt frá ljúfum poppur-
um á borð við Europe til harðsvíraðra
bárujárnsrokkara, sem bera nöfn eins og
Anthrax og Megadeth. Sameiginlegt eiga
hljómsveitirnar að leggja áherslu á háv-
aða, sítt hár, gítarsóló og keyrslu.
Uppruna þungarokks má rekja til
manna á borð við Jimi heitinn Hendrix og
frumkvöðlana í Led Zeppelin og Deep
Purple. Þungarokkarar í dag státa gjarnan
af því að þeir séu hinir einu sönnu boðber-