Heimsmynd - 01.10.1987, Blaðsíða 42
„ Ungir menn eru
ekki rómantískir í
hugsun . . . Þá
skortir tilhlýðilega
virðingu fyrir
hefðum og
venjum. “
- UNGUR ISLENSKUR KARLMAÐUR
eyðsla fyrirtækisins í vitleysu kallaði yfir
það rannsókn.
„Það eru þessir drengir sem þurfa
ekki að hafa áhyggjur af því hvort þeir
fái að éta þótt þeir leggi sig ekki fram.
Þeir eyða og eyða í nafni fyrirtækisins,
eru orðnir sérfræðingar á fínustu
vínsortir, snæða á Holtinu í hverju
hádegi, ganga um í þessum stöðluðu
Bossfötum og fá sinn hundrað og
fimmtíu þúsund kall plús risnu
mánaðarlega,“ segir einn af þeim
mönnum sem stendur framarlega í
íslensku viðskiptalífi.
„Þeir bera sig mannalega,“ segir
annar, „hafa vit á öllu og lausnir á
reiðum höndum en geta aldrei skilað
almennilegu dagsverki. Fyrirmyndir
þeirra eru Kröflu- og Hafskips-
pólitíkusar og pólitískt skipaðir
bankastjórar. Þótt sjálfir telji þeir
fyrirmyndir sínar frekar í ætt við Lee
Iacocca eða einhverja stjörnustjórnendur
sem náttúrlega eru ekki til hér og ef þeir
væru það sætu þeir ekki á Holtinu og
sötruðu hvítvín í hádeginu. Þeir væru
heldur ekki akandi um á amerískum
drossíum eða fínni jeppum, blaðrandi í
bflasíma.“
Hvað ungur nemur gamall temur. í
kunningjaþjóðfélaginu íslandi er kannski
ekki furða að þessar manngerðir
blómstri þegar kerfið umbunar þeim.
Ungliðar í stjórnmálasamtökum taka
pólitíska leiðtoga sína sér til
fyrirmyndar, „þessa hálfvita sem eru að
setja landið á hausinn" eins og Einar
Kárason rithöfundur orðar það.
Virðing Alþingis hefur minnkað á
undanförnum árum og áratug. Virðing
stjórnmálamanna hefur minnkað og
almennt hefur siðgæði þeirra sem eru í
forsvari verið dregið í efa. Þegar
HEIMSMYND bað karla úr ólíkum
þjóðfélagshópum og aldursflokkum að
nefna einhverja stjórnmálamenn sem
þeir teldu til fyrirmyndar varð fátt um
svör — hvar í flokki sem þessir menn
stóðu. „Það eru engir alvörukarlar á
þingi,“ sagði Davíð Scheving
Thorsteinsson, „ekki menn sem þekkja
atvinnulífið og vita það að afkoma
þeirra er háð vinnuframlagi. í
ráðherraliðinu nú eru menn sem tala um
42 HEIMSMYND
Jón Sígurðsson við-
skipta- og dómsmálaráð-
herra er einn þeirra
manna sem konur telja
nokkuð frambærilegan.
„Það er eitthvað við
augnaráðið sem gerir það
að verkum að maður fær í
hnén,“ segir ein. Að sumu
leyti er hann táknrænn
fulltrúi kerfisins, vel
klæddur maður í valda-
stól, menntaður og ver-
aldarvanur.
„Það er yfir höfuð gott
að vera karlmaður í þessu
þjóðfélagi því ísland er
land karla. Ég tel mikil-
vægt að auka áhrif
kvenna í þjóðfélaginu en
ég veit ekki hvort það er
hægt að flýta þeirri þróun
með pólitískum ákvörð-
unum en þær mega held-
ur ekki vera konum í
óhag. Eitt minna fyrstu
embættisverka er að
skipa konu í stöðu borg-
ardómara.“
„Karlmennsku legg ég að
jöfnu við drengskap en
ekki líkamsburði og
hreysti eins og sumir
gera. Karlmennska er í
raun að vera góður við
konu sína og börn.“