Heimsmynd - 01.07.1993, Blaðsíða 59

Heimsmynd - 01.07.1993, Blaðsíða 59
meira. Það nýjasta sem Jóhann getur hlustað á í átta rása kassettutækinu sínu er líklega platan sem Gary Glitter gaf út 1974. En hún hljónlar örugglega vel. En það eru fleiri en Jóhann Hjálmarsson sem hafa misreiknað tækni- þróunina. í upphafi vídeó- aldar kepptu VHS og Beta-tæki um forystuna og hafði VHS vinning- inn á nokkrum mán- uðum. Það var ljóst að Beta-tækin yrðu forngripir. En þegar þetta var komið á hreint markaðssettu einhverjir snillingar ný myndbandstæki og kölluðu þau V-2000. Þessi tæki höfðu enga möguleika á markaðnum. VHS var búið að sigra hann. Samt keyptu einhverjir þessi tæki og dá- sömuðu þau i fermingar- veislum - þar til þeir átt- uðu sig á að þeir yrðu sjálfir að framleiða myndir ef þeir vildu nota þau. Ég efast um að Jóhann Hjálmarsson eigi V-2000 myndbandstæki. Ég trúi því ekki að það sé alltaf sama fólkið sem lætur blekkjast. Samt sem áður væri ekki vitlaust að kanna hverjir eigi V-2000, quadrophone og átta rása kassettutæki. Og það mætti líka kanna hverjir gerðust áskrifendur að Þjóðlífi (sem reyndist síðar verða áskrift að ofsóknum) og hverjir keyptu nælonteppin sem sölumennirnir sögðu persnesk. Með því að safna saman þessum upplýsingum fengist listi yfir fólk sem kaupir hvað sem er. Sá sem hefði slíkan lista undir höndum þyrfti ekki að óttast um afkomu sína. Hann gæti farið á uppboð hjá tollstjóra, keypt það sem aðrir líta ekki við og selt það síðan fólkinu á listanum góða. Sagan af persnesku teppun- um er dálítið mögnuð. Hvað gengur að fólki sem lætur telja sér trú um að persnesk teppi geti kostað 15 þúsund kall? Ef til vill trúir það einfaldlega ekki á helstu lögmál viðskipta? Eða kannski heldur það að kúnnar gabbi sölumenn? Það veit ekki að blekkingar í viðskiptum eru alltaf á kostnað kúnnans. Það er ekki þar með sagt að viðskiptajöfrar láti aldrei blekkja sig eða séu alltaf með samtímann á hreinu. Mig minnir að það hafi verið hljómplötufyrir- tækið Decca sem sendi mann að athuga hvernig þeir væru þessir Bítlar sem krakk- arnir væru að hlusta á í Cavernklúbbnum í Liverpool. Sá kom til baka og sagðist telja að þeir væru bóla. Sama sagði Svavar Gests hérna heima. Og misskilningurinn kemur fram víðar en þar sem peningar eru í spilunum. Það er til dæmis til fólk á íslandi sem er ekki einu sinni orðið fertugt en trúði því samt að Enver Hoxa væri einn rnesti hugsuður ald- arinnar. Á sínum tíma gengu fram menn og sögðu að það myndi aldrei lukkast að taka upp hægri umferð. Ökumenn og gangandi farþegar væru svo vanir vinstri umferð að ef reynt yrði að breyta því yrði niðurstaðan blóðbað. Á sínum tíma fór fólk líka í lýðhá- skólann í Skálholti. Það hefur sjálfsagt fyrir löngu gefist upp á að útskýra fyrir öðrum í hverju sú menntun var fólgin. Og í dag er til fólk sem berst fyrir borgaralegri fermingu og reynir jafnvel að telja aðra inn þá hugmynd. En þótt menn geti misskilið stjórnmála- þróun, menningu, tískuna, tíðarandann og jafnvel manninn sjálfan, þá verður misskiln- ingurinn oftast hlægilegastur þegar pening- ar koma við sögu. Eins og þegar íslending- ar notuðu verð á dálksentimetrum í New York Times til að reikna út að leiðtogafund- ur þeirra Reagans og Gorbatsjovs hefði fært þeim milljarða í gróða. En þótt við höfum flest látið narrast í við- skiptum og haft skoðanir sem sagan sannaði síðar að voru versta bull, þá þykir okkur verra en ekki að viðurkenna það. Þegar við erum spurð hvort við hefðum tapað sparifénu okkar hjá Ármanni og Pétri í Ávöxtun finnst okkur gott að segja nei. Ef við höfum á sínum tíma talið Ármann fjár- málasnilling og borið til hans allt okkar fé, þá drögum við seiminn og segjum jú, það er víst. Og höldum síðan ræðu um slælega frammistöðu bankaeftirlitsins, nauðsyn á neytendavernd á fjármagnsmarkaði eða skiptum um umræðuefni. Þótt fólk virði almennt skoðanir annarra (að minnsta kosti að vettugi) og telji það kost að fólk sé ólíkt og alls konar, þá er það nú samt svo að flestir vilja lifa í takt við samtíma sinn. Ekki bara sökum þess að þeir geta ekki lifað annan tíma. Og ekki bara vegna þess að þeir sjái eftir því sem þeir missa af og misskilja. Heldur vegna þess að ef þeir fylgjast ekki með eru þeir auð- gabbaðir. Og það er nóg til af fólki sem vill nýta sér það. H E I M S M Y N D J Ú L í 59
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Heimsmynd

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimsmynd
https://timarit.is/publication/1408

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.