Skírnir - 01.04.2006, Page 93

SKÍRNIR
RÓBINSONSÖGUR FRÁ 21. ÖLDINNI
91
í Survivor gerir minna til þó að söguþráðurinn sé fyrirsegjan-
legur, það er þvert á móti talinn kostur í kappleik að reglur séu
skýrar (Gettu betur hefur lítið sem ekkert breyst í hálfan annan
áratug) og þó að í reglum Survivor sé ákveðinn sveigjanleiki (ekki
liggur til dæmis fyrir í byrjun hvernig keppendur skiptast í ætt-
bálka og hversu lengi skiptingin varir) eru honum takmörk sett.
Raunar er það svo að í hvert sinn sem framleiðendur hafa reynt að
gera eitthvað frumlegt og óvænt hefur það verið harðlega gagn-
rýnt af áhorfendum og aðdáendum þáttanna á netinu. Ofugt við
Leiðarljós þarf hins vegar ekki að skrifa persónurnar úr þáttunum
til að fá nýtt blóð, í hverri syrpu eru nýjar persónur og virðist það
enn sem komið er duga til þess að halda áhorfendum við efnið.
Kappleikjasápuópera hlýtur að vera formúlukennd í eðli sínu.
í tólf þáttaröðum Survivor endurtaka flest frásagnarminnin sig og
þeim mun merkilegri verða afbrigðin, eins og þegar keppandi
hættir sjálfur í stað þess að vera kosinn burt. En flestir frá-
sagnarliðir eru eins syrpu eftir syrpu og fléttan sú sama og í barna-
gælunni um Tíu litla negrastráka, keppendum fækkar um einn rétt
eins og negrastrákunum uns einn stendur eftir sem sigurvegari, að
vísu ekki giftur (fyrir utan Rob og Amber) en milljón dollurum
ríkari. Reglurnar eru líka eins, kynningarstefið í þáttunum er alltaf
það sama og sama dramatíska stefið er leikið þegar tilkynnt er
hvaða negrastrákur dettur út hverju sinni — áhorfendur yrðu ef-
laust æfir ef því yrði breytt. Jeff Probst notar sömu frasa í hverj-
um einasta þætti: „You wanna know what you’re playing for?“ —
„Survivors ready“ — „Immunity is up for grabs“ — „The tribe
has spoken". Hann skýrir reglurnar alltaf með nákvæmlega sömu
orðum. I hverri syrpu gerist eitthvað óvænt og þá má treysta á
bandaríska keppendur til að setja upp viðeigandi furðusvip. En
það skapar þýðingarvanda þegar veruleikaþættir eru fluttir til ís-
lands hversu lítið íslendingar tjá sig með líkamanum. Þegar Jeff
greinir frá óvæntri fléttu í Survivor bregst ekki að nokkrir kepp-
endur taki andköf og einn segi: „Oh, my god.“ Þegar Valdimar
Örn Flygenring, kapteinn íslenska Ástarfleysins, reyndi hið sama
sátu íslensku keppendurnir sallarólegir eins og persónur í
Kaurismáki-kvikmynd og sýndu engin merki undrunar.