Gríma - 01.09.1942, Blaðsíða 17

Gríma]
HAMRA-SETTA
15
hann þar að Erlendi lögmanni fyrir eitt og annað;
þar á meðal, að hann hafi ónýtt „vorn dóm, en látið
dæma þann dauðadóm á héraðsþingi", og að „flestir
dómendur hafi verið bóklausir“. Frumrit þessarar
kæru er svo máð og gloppótt, að ekki verður lesið til
fulls.1) Það er því torvelt að fá samhengi í þetta, en
auðsjáanlega er átt við lögmannsdóminn, sem Björn
hefur haft eitthvað að athuga við.2) Jafnvel þótt hver
°g einn, sem þetta les, geti sjálfur athugað hér gögn
þessa máls og metið þær líkur, sem þar koma fram
með og móti því, að framið hafi verið morð á Stein-
grími, virðist þó rétt eftir atvikum að ræða nokkur
atriði í því sambandi.
Er þá fyrst að bera saman lýsingu þeirra Bjarna og
Gvítara á ásigkomulagi líksins 1540 við það, sem eft-
ir sömu mönnum er haft í sjöttardóminum 1543. Við
þá athugun kemur í ljós, að talsvert ber á milli, og
það í þýðingarmestu atriðum.
Arið 1540 leizt (þ. e. sýndist) þessum mönnum
„holsett ákoma hartnær mjaðmarhöfði“, en 1543 seg-
ir, að þeir íunáu „sting á þunna kviðnum“. 1540 var
líkaminn „víða rotinn og feygður“, og þeir litu á
ákomuna; 1543 er svo lýst, að þeir hafi tekið (þ. e.
þreifað) í áverkann, og þá er hann „allur ófúinn og
*) Sbr. ísl. Fbrs. XI. nr. 589. Það er mein, að ekki er hægt
að átta sig á orðunum: „vorn dóm“, því að ekki er nú kunnugt
um annan dóm um þetta mál, sem Björn átti sæti í, en dóm
Markúsar Jónssonar 1540.
2) Rétt er að geta þess, að Bogi Benediktsson segir í Sýslu-
mannaæfum (IV. bls. 698), að Bjarni Erlendsson tæki próf í
morðmáli árið 1542, og um það léti Erlendur lögmaður dæma
á Egilsstöðum 1544. Þessi bréf eru með öllu ókunn nú; er
sennilegt, að ártölin séu röng og að átt sé við lögmannsdóminn
1543 og vitnisburð Bjarna.