Gríma - 01.09.1942, Blaðsíða 37

2.
Frá Guðrúnu Þorgeirsdóttur.
[Handrit Jónasar Rafnars. Eftir sögn Sigluvíkur-Jónasar.]
Jónas Jónsson barnakennari, sem vanalega var
kallaður Sigluvíkur-Jónas, var fæddur 1828 og ólst
upp í Sigluvík á Svalbarðsströnd. Hann var maður
f jölhæfur og vel að sér um margt, minnugur og dável
skáldmæltur. Á uppvaxtarárum hans var niðurseta í
Sigluvík Guðrún, dóttir Þorgeirs Stefánssonar, sem
kallaður var Galdra-Geiri og vakti upp Þorgeirsbola,
svo sem frægt er orðið. Bjó Þorgeir lengi á Vegeirs-
stöðum í Fnjóskadal, en um 1785 flutti hann að
Leifshúsum á Svalbarðsströnd og bjó þar um skeið.
Hann dó 1803 í Tungu á Svalbarðsströnd hjá Ing-
unni dóttur sinni. Guðrún Þorgeirsdóttir var vel látin
og skemmtileg kerling, en talsvert forn í skapi. Sagði
hún Jónasi stundum frá ýmsu, sem drifið hafði á dag-
ana á yngri árum hennar, en því miður er ekki hægt
að segja hér nema frá tveim atvikum, sem lýst geti
henni sjálfri að nokkru og föður hennar.
Þegar þau feðgin bjuggu í Leifshúsum, bar svo við
eitt sinn snemma vors, að kaupmannskona á Akur-
eyri varð fyrir svo ónotalegum ásóknum á nóttum,
að hún var varla mönnum sinnandi. Var þá leitað til
Þorgeirs og heitið á hann til hjálpar. Brást hann vel
við beiðninni, bjóst til ferðar inn á Akureyri og ætl-
3*