Gríma - 01.09.1942, Blaðsíða 77
Gríma]
FORSPÁR
75
unar að Klaustri, mundi hesturinn hnjóta undir kist-
unni, og á þeim stað yrði kirkjan reist. Það stóð
heima, að hesturinn, sem bar líkkistu prófasts til
greftrunar, hnaut svo sem 40 föðmum neðan við bæ-
inn á Prestsbakka, og þar var hin nýja kirkja reist 70
árum síðar.
Sömuleiðis sagði séra Jón í banalegu sinni, að á
greftrunardegi þriggja eftirmanna sinna mundi verða
fádæma óveður. Þetta rættist ekki um séra Berg
Jónsson, sem dó 1852, en aftur á móti um þá þrjá
Prestsbakkapresta, er síðan hafa dáið, en það voru
þeir séra Páll faðir minn, er dó 2. nóv. 1861, séra Þor-
varður Jónsson, er dó 28. sept. 1869, og séra Jón Sig-
urðsson, er dó 15. des. 1883.
6.
Flæðarmús.
[Handr. Hannesar Ó. M. Berglands 1907. Sögn Jóns Jónsson-
ar blinda á Mýlaugsstöðum. — Sjá Þjóðs. Jóns Árnas. I, 429.]
Flæðarmúsin lifir mest á sjávarbotni og helzt þar
sem mjög djúpt er. Hún er að sköpulagi lík hagamús,
en þó nokkru stærri. Hún lifir aðeins af því að liggja
á silfri, aðrir segja gulli, og kemur ekki á yfirborðið
nema þegar stórtíðindi eru í vændum. Nái nokkur
flæðarmús, er sá heppnismaður; skal hann þegar láta
hana í vatnshelt ílát og sem fyrst hella sjó á hana;
einnig skal láta silfurpening í ílátið (eða gull), og er
þá eftir dægur annar peningur jafngildur kominn í
ílátið. Þá skal taka þann peninginn, er fyrst var látinn
þangað, og viðhafa þessa sömu aðferð á dægurs fresti.
Gæta verður þess, að skipta um sjó á músinni á sólar-
hrings fresti.