Gríma - 01.09.1942, Blaðsíða 84
JTJNN ganga í munnmælum sögur, sem ekki hafa
verið skráðar, en eru þess verðar að glatast ekki.
Eru það vinsamleg tilmæli okkar til allra, sem slíkar
sögur kunna, að skrá þær og senda öðrum hvorum
okkar.
Teljum við hér upp nokkrar tegundir sagna: Sög-
ur er lýsa gömlum þjóðháttum og venjum; sögur um
nafnkunna menn og einkennilega, þjóðhagasmiði,
hreystimenn, kraftamenn, áræðna menn og fífldjarfa,
auðmenn, stórbokka, slarkara, þjófa, morðingja,
hrekkjalóma, heimskingja, fáráðlinga og flakkara;
sögur um rán og gripdeildir, málaþras, slysfarir á sjó
og landi, stórviðri, drepsóttir og alls konar sögulega
atburði; sagnir frá fornmönnum um kirkjur og kirkju-
klukkur og alls konar örnefnasögur; sögur um svipi,
afturgöngur, uppvakninga, fylgjur, ófreskisgátur, fyr-
irburði og fyrirboða, töfrabrögð og galdra; huldu-
fólkssögur, tröllasögur, nykrasögur, skrímslasögur,
hafmannasögur, helgisögur, útilegumannasögur, æfin-
týri og kímnisögur; dýrasögur, um náttúrusteina, um
jurtir og loftsjónir; ennfremur merkilega drauma og
allt annað er lýsir þjóðtrú, sérkennilegum lífsskoðun-
um og þjóðareinkennum.
Jónas Rafnar. Þorsteinn M. Jónsson.