Gríma - 01.09.1942, Blaðsíða 38
36 FRÁ GUÐRÚNU ÞORGEIRSDÓTTUR [Gríma
aði að vera nóttina eftir hjá konunni, til þess að reyna
að firra hana þessum ófögnuði.
Þegar þetta var, bjuggu þau feðgin ein í kotinu, og
varð því Guðrún, sem þá var um tvítugt eða tæplega
það, að vera ein heima. Tók Þorgeir hana tali áður en
hann fór og gaf henni nákvæm fyrirmæli um það,
hvernig hún skyldi fara að, ef eitthvað óhreint slædd-
ist þangað heim um nóttina; kvað hann það allmiklu
varða, að þá væri mannlega í móti tekið og enginn
bilbugur látinn á sér finna. Lofaði Guðrún öllu góðu
um það og lézt engu kvíða.
Leið svo dagur að kvöldi, að ekki bar til tíðinda. I
ljósaskiptunum fór Guðrún út á hlað, skvetti pilsun-
um upp fyrir sitjandann og gekk þannig þrívegis
rangsælis kringum bæinn; þá lokaði hún útihurð,
gekk til baðstofu og settist með prjóna sína á rúm
sitt, en gegnt því var skjágluggi á baðstofusúð.
Dimmdi nú smám saman, en skíma var af tungli, svo
að ekki varð aldimmt inni fyrir. Um miðnætti heyrði
Guðrún, að komið var upp á baðstofuna, og um leið
lagðist einhver dökk flygsa á skjágluggann, svo að
aldimmt varð í baðstofunni. Brá hún þá skjótt við,
greip gæruhníf föður síns og rak hann út í gegnum
skjáinn; var þar viðnám fyrir, en hnífinn lét hún
standa eftir, þar sem hann var kominn. Hvarf þá
flygsan af skjáglugganum, og birti aftur í baðstofunni.
Ekki fór Guðrún af fötum þá nótt og ekki reyndi hún
að festa blund, heldur sat og prjónaði á rúmi sínu,
þar til er albjart var orðið af degi. Gekk hún þá út og
leit eftir, hvernig umhorfs væri úti fyrir skjáglugg-
anum. Stóð hnífsblaðið út úr skjáskæninu, en á odd-
inum hékk mannshryggjarliður. — Skömmu eftir
hádegi kom Þorgeir heim og spurði að tíðindum, en