Bændablaðið - 09.06.2016, Blaðsíða 50

Bændablaðið - 09.06.2016, Blaðsíða 50
50 Bændablaðið | Fimmtudagur 9. júní 2016 Helstu nytjadýr heimsins Asnar á fjórum fótum Asnar eru skyldir hestum en langt er frá að þeir njóti sömu virðingar þrátt fyrir að vera harðgerð og öflug dráttar- og burðardýr. Sagt er að Kleópatra drottning hafi baðað sig í ösnumjólk og Jesús reið á asna inn í Jerúsalem á pálma- sunnudag Áætlað er að í heiminum séu rúm- lega 50 milljón ferfættir asnar og er flesta þeirra að finna í efnaminni löndum þar sem þeir eru aðallega notaðir sem dráttar- og burðardýr. Nákvæmar upplýsingar um fjölda asna í heiminum eru á reiki þar sem tölur um fjölda búfjár eru yfirleitt tak- markaðar í þeim löndum þar sem þeir eru flestir. Talið er víst að ösnum hafi fjölgað talsvert undanfarna áratugi og að þeim muni halda áfram að fjölga í framtíðinni. Fjöldi asna í Kína er áætlaður um 15 milljónir og þar á eftir er fjöldinn talinn mestur í Pakistan, Eþíópíu og Mexíkó. Enga ferfætta asna er að finna á Íslandi og ekki er vitað til að reynt hafi verið að flytja þá inn. Asnar í ættkvíslinni Equus Allir núlifandi asnar eru afkomendur villtra asna í Afríku, Equus africanus, sem flokkaðir eru í tvær undirtegundir. Sómalíska villiasna, E. africanus som- aliensis, og E. africanus africanus, sem er forfaðir asna eins og við þekkjum þá í dag. Vitað er um tvær tegundir innan ætt- kvíslarinnar sem eru útdauðar, asnar sem lifðu villtir í Evrópu, E. hydruntin- us, fyrir rúmum tíu þúsund árum og tegund sem lifði í Norður-Afríku E. africanus atlanticus, og dó út á tímum Rómaveldis. Fjöldi undirtegunda Latneskt heiti nútíma asna er Equus africanus asinus. Fornafnið vísar til ættkvíslarinnar og skyldleika þeirra við hesta. Millinafnið til upprunans í Afríku en asinus er tegundarheitið. FAO, Matvæla- og landbúnaðarstofnun Sameinuðu þjóðanna, flokkar tegund- ina í um 200 undirtegundir. Tæplega 50 þessara undirtegunda er að finna í Evrópu og aðra 50 í Mið-Austurlöndum, 35 í Asíu og Kyrrahafslöndunum, um 25 í latnesku Ameríku, aðrar 26 í Afríku og 5 í Norður-Ameríku. Dæmi um undirtegundir eru abs- intíuasnar í Eþíópíu, tröllaasnar í Norður-Ameríku, sem eins og nafnið gefur til kynna, eru óvenju stórir og kallast Mammút Jack, anatólíuasnar í Tyrklandi, próvens-, pýrenea- og bour- bonasnar í Frakklandi, anes í Tógó, villtir asinaraasnar á Ítalíu, katalínu- asnar á Spáni og kiang í Tíbet, Kasmír og Nepal. Villtir asnar eru víða í heiminum í útrýmingarhættu Auk náttúrulegra undirtegunda hafa menn haft gaman af því að æxla ösnum við nánustu ættingja sína í dýraríkinu. Múlasni er afkvæmi hests og ösnu sem líkist yfirleitt móðurinni að stærð en höfuðið, fæturnir og taglið föður. Blendingur asnafola og merar kallast múldýr og eru stór eins og hestar, fæturnir grannir, eyrun löng og taglið stutt og þykja góð reiðdýr. Frumleg útgáfa þessarar æxlunar er afkvæmi asna og sebradýra sem kallast líklega sebraasni eða KR-ingur. Blendingar af þessu tagi eru ófrjó- ir og geta því ekki eignast afkvæmi. Uppruni asna Rannsóknir í erfðafræði benda til að fyrstu asnarnir eða frumasninn sé upprunninn í norðaustanverðri Afríku og er nánustu ættingja þeirra að finna í Afríku í dag. Asnar hafa einungis verið nýttir í 5.000 ár sem er stutt miðað við önnur húsdýr. Talið er að fyrstu asnarnir hafi verið tamdir í Egyptalandi og Mesapótamíu 3.000 árum fyrir upp- haf okkar tímatals sem burðar- og dráttardýr. Asnar eru sterk, þolin og léttfætt dýr sem tóku við af naut- gripum sem burðardýr og jók asninn mjög á getu fólks til að flytja á milli svæða og er það talin ein aðalástæðan fyrir hraðri útbreiðslu hans. Í eignaskrám auðugra fjölskyldna í Egyptalandi á þriðju öld fyrir Krist kemur fram að sumar fjölskyldurnar áttu yfir hundrað asna sem var beitt Vilmundur Hansen vilmundur@bondi.is Allt frá því að fyrstu asnarnir voru tamdir hafa þeir verið nýttir til reiða og sem burðar- og dráttardýr. Innreið Jesú í Jerúsalem. Mósaíkverk í Palermo á Ítalíu frá því um 1150. Capricho númer 42 eftir spænska málarann Goya. Tröllaasnar eru ræktunarkyn í Norður-Ameríku sem kallast Mammút Jack.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Bændablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bændablaðið
https://timarit.is/publication/906

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.