Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1996, Page 11

farið hefði verið í heimsóknir og
haldnir fundir með starfsfólki allra
sambýla. Svanfríður sagði að lokum
að starf sitt varðaði þroskahefta að
langmestu leyti, en málefni geðfatl-
aðra kæmu inn í vaxandi mæli.
Að fengnum þessum fróðleik og
miklu fleiru sem ekki ratar hér
inn á síður var haldið til vinnustaðar-
ins Iðjulundar, þar sem forstöðumaður
þar, Magnús Jónsson, tók á móti
okkur og sýndi okkur vistleg húsa-
kynni og vinnuaðstöðu alla. Hann
sagði 40 - 50 einstaklinga hafa þarna
sína vinnuaðstöðu, fyrst og fremst
væru það þroskaheftir. Magnús kvað
mjög byggt á eigin framleiðslu en
einnig væru fengin verkefni utan úr
bæ. Hann nefndi hin ýmsu dæmi um
verkefni og verður fátt eitt talið hér:
mjólkursíur í mjaltavélar, heimilis-
klútar, sængurfatnaður, vinnuvettl-
ingar, kertagerð, prjónaðir sokkar,
þrjár gerðir fingravettlinga saumaðir
saman, klemmur settar saman, og
útikerti einkum fyrir Hjálparstofnun
kirkjunnar, friðarkertin svokölluðu.
Hann kvað starfsfólk halda útimarkað
þar sem það selur sjálft hina ýmsu
hluti sem framleiddir eru. Á surnrin
slá þau lóðir og eru með í takinu um
40 fyrirtækja- og fjölbýlishúsalóðir.
Magnús sagði KEA afar duglegt við
að selja vörur þeirra og vekja á þeim
athygli. Þegar við vorum þama á ferð
í þessu rúmgóða húsnæði upp á 670
fermetra var líf og fjör í tuskunum á
staðnum, þvíjólasveinar voru íheim-
sókn (aðrir en við - vel að merkja!)
og allir uppteknir þar af.
á var farið í stutta heimsókn að
nýju sambýli við Snægil sem
tilbúið var sagt eftir hálfan mánuð.
Sambýlið er fyrir sex, skipt í tvær
þriggja manna einingar, þar sem hvert
herbergi er rúmlega 20 ferm. með
snyrtingu og skápum. Á milli eining-
anna er sameiginlegt eldhús, borð-
stofa og dagstofa. Þarna verða ein-
staklingar með atferlistruflanir og
sambýlið verður því rnjög þungt. Eftir
þessa stuttu heimsókn var svo haldið
beint á sjálfa samstöðuhátíðina sem
haldin var við sambýlið að Hafnar-
stræti 18. Þar var allmargt manna
samankomið og sannkölluð hátíðar-
stemming lá í loftinu. Jólatréð stóð úti
fyrir sambýlinu albúið til að taka á
móti tendruðum jólaljósum. Bjarni
Kristjánsson setti samkomuna og
stjórnaði henni. Hann greindi frá
tilefni samstöðuhátíðarinnar á Akur-
eyri nú þ.e. þeirri umbreytingu á
búsetuþróun sem þar hefur orðið á
umliðinni tíð. Fólk af stofnunum flutt
út í samfélagið. Olöf Ríkarðsdóttir,
form. Öryrkjabandalagsins flutti svo
ávarp og er það í heild hér birt. Þá
tendraði ljósin á trénu Hergeir Val-
garðsson, ungur íbúi á sambýlinu í
Hafnarstræti og jólaljósin brugðu
birtu út í skammdegismyrkrið. Var
ljósunum vel fagnað. Þá sungu félagar
úr kór Glerárkirkju tvö lög og tóku
hátíðargestir hressilega undir.
Séra Svavar A. Jónsson flutti því
næst hugvekju góða og kvað þetta
Sjá næstu síðu
Avarp Olafar á Samstöðuhátíð
Kæru samkomugestir!
yrir hönd Öryrkjabandalags
íslands býð ég ykkur öll hjart-
anlega velkomin til þessarar Sam-
stöðuhátíðar. Það eru nú fimm ár
síðan stjórn Öryrkjabandalags
Islands tók upp þann sið að efna til
árlegrar hátíðar undir nafninu
KVEIKJUM LJÓS. Heimsóttir
hafa verið staðir þar sem einhverj-
um áfanga hefur verið náð í mál-
efnum fatlaðs fólks og jafnhliða
hefur Öryrkjabandalagið afhent
jólatré þeim sem hlut eiga að máli.
Og nú erum við hingað komin til
þess að gleðjast með ykkur. Við
höfum auðvitað fylgst náið með
þeirri uppbyggingu og breytingum
sem hér hafa verið á döfinni á
vegum Framkvæmdasjóðs fatlaðra
á undanförnum árum. En sjón er
sögu ríkari og við höfum nú heim-
sótt Iðjulund og nýtt sambýli, sem
hvorttveggja var ákaflega ánægju-
legt og fleira eigum við eftir að
skoða síðar í dag. Uppbygging Sól-
borgar þótti mikill áfangi á sínum
tíma og sú var líka raunin. En nú
eru valmöguleikar fólks með fötlun
orðnir fleiri og sannarlega ástæða
til að gleðjast yfir því hversu tilvera
þessa hóps hefur færst nær lífs-
háttum hins almenna borgara. Sól-
borg hefur nú fengið annað hlutverk
og kemur það hinum nýju notend-
um til góða að húsakynnin voru
upphaflega hönnuð með tilliti til
aðgengis fyrir hreyfíhamlað fólk og
mér er raunar tjáð að nú hafi verið
bætt um betur. Enda er það ein af
undirstöðum þess að fólk með
fötlun geti tekið þátt í lífinu, að
samfélagið sé aðgengilegt fyrir alla.
að verður ekki fram hjá því
horft að nú grúfir skamm-
degismyrkrið yfir okkur Islend-
ingum. Ekki einungis hið árstíða-
bundna myrkur, heldur hvílir myrk-
ur óvissunnar um afkomuna eins og
mara á þeim sem eiga allt sitt undir
ákvörðunum Alþingis og stjórn-
valda varðandi lífskjörin. Öryrkjar
geta ekki tekið á sig þá skerðingu
sem frumvarp til fjárlaga fyrir árið
1996 gjörir ennþá ráð fyrir. Nóg er
samt og þeir vilja ekki beygja sig
undir þá niðurlægingu og það
mannréttindabrot sem felst í þeirri
fyrirætlun ríkisstjórnarinnar, að
aftengja bætur almennri launaþróun
í landinu. Sjaldan hefur verið meiri
ástæða en nú til þess að standa sam-
an og Samstöðuhátíð Öryrkja-
bandalagsins er einmitt hugsuð til
þess að efla samhug allra þeirra,
sem á einn eða annan hátt vinna að
því að rétta hlut öryrkja. Það er samt
von okkar að jólin sem nú fara í
hönd geti orðið hátíð öryggis og
gleði og í þeirri trú óskum við
Öryrkjabandalagsfólk ykkur öllum
gleðilegra jóla og farsældar á nýju
ári. Að lokum vil ég þakka svæðis-
skrifstofu og svæðisráði Norður-
lands eystra fyrir góðar móttökur
og ágætan undirbúning að þessari
heimsókn okkar. Eg bið nú Hergeir
Valgarðsson, íbúa í Hafnarstræti 16,
að kveikja ljós á trénu.
Ólöf Ríkarðsdóttir.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
I 1